Emocje można kontrolować siłą woli - poprzez tylny aspekt czakry serca, albo poprzez rozwój wymiaru emocjonalnego, co oznacza wówczas konsekwentną transformację tego poziomu. Działanie woli, ma sens, o ile jest wyborem z odczucia Miłości. Jeśli człowiek wybiera praktykę z chęci zysku (na przykład cel duchowy), czyli z poziomu umysłu, kontrola emocji działa dopóki potężny zewnętrzny czynnik destrukcji nie rozsypie takiej struktury, jak domku z kart. Wówczas widzisz absurd zarządzania emocjami z pozycji siły woli.

***

Jeśli odczuwasz złość, niepokój czy inne negatywne emocje, uświadom sobie, że one są w Tobie. Czynnik zewnętrzny jest jedynie katalizatorem, dzięki czemu możesz ujrzeć je w sobie. Wówczas jesteś świadomy tego, co nosisz w sobie i możesz to zmienić. Nikt nie może Cię zranić, jeśli nie nosisz ran w sobie, ran, które wymagają uzdrowienia.

***

Złość to jedna z wielu emocji. Akceptacja obecności złości, obserwacja siebie bez osądzania czy oceniania, czyli z wyłączonym umysłem, umożliwia szybkie przemijanie. Emocje są jak chmury. Płyną, o ile nie wzmacniamy ich poprzez myśli.

Umysł osobowy, to narzędzie. Rzeczywistość, to odczucie z przestrzeni serca. Kiedy czujesz Miłość i kreujesz na bazie inspiracji kompatybilnych do niej, Twój umysł jest uporządkowany, czysty i podległy najwyższej wibracji. Trudno praktykować koncentrację, czyli ćwiczyć umysł, tłumiąc jednocześnie emocje poprzez medytację. Wielu ludzi, którzy nie wiedzą, co "zrobić" z emocjami, wykorzystuje medytację, by je wyciszyć. Uzyskuje w ten sposób pewien rodzaj kontroli. Jednak w obliczu zagrożenia, kontrola sprawowana w taki sposób okazuje się nieskutecznym sposobem na zarządzanie umysłem. Wówczas podejmujemy wiele błędnych decyzji, których źródłem jest stłumiony i zepchnięty do podświadomości emocjonalny ból.

Rozwój uwarunkowanej Duszy przebiega etapami. Jeśli człowiek zrealizował w pełni etap urzeczywistnienia siebie z poziomu identyfikacji z ego, wówczas w naturalny sposób otwierają się wrota intuicji. Jeśli otwierasz intuicję poprzez metody oferowane przez umysł niezintegrowany z sercem, wówczas możesz doświadczać wielu przykrości na poziomie psychiki i ciała fizycznego. Jeśli skupiasz uwagę na sobie dostrzegasz wówczas blokady energetyczne, które ujawniają się pod postacią dyskomfortu emocjonalnego lub chaosu myślowego. Nierzadko nasze ciało fizyczne również ulega chorobie. To efekt nieharmonijnego rozwoju polegającego na braku podniesienia wibracji w ramach rozwoju na niższym wibracyjnie etapie. To, co obserwowałam najczęściej, to blokady związane z niezaliczeniem lekcji Miłości własnej na poziomie identyfikacji z ego i jednocześnie uruchomienie intuicyjnego dostępu do Powszechnego Pola Energetycznego. Niskie wibracje w nas przyciągają istoty ze światów niskiego astralu. Pomoc sobie w takiej sytuacji polega na zrozumieniu potrzeby uwolnienia z własnego Pola Energetycznego niskoenergetycznych blokad, a nie na skupieniu się na innych i obwinianiu ich za swoje samopoczucie. Intuicja powinna być wykorzystana do uzyskania wiedzy, co możemy uczynić dla siebie poza samą medytacją. Medytacja nie uwalnia blokad, a czasami wręcz jest sposobem na ucieczkę od niechcianych doznań.

Kiedy istota ludzka pamięta?
Kiedy kocha.
To, czego nie kocha lub kocha jedynie w wyobraźni, szybko zapomina.
Jeśli kocha sercem, pamięta ponieważ w naturalny sposób skupia uwagę na obiekcie swej Miłości. Może być nią człowiek, Bóg, wiedza, muzyka, malarstwo, ogród, wreszcie kot, pies, koń czy jeż. W ten sposób serce kieruje umysł na ten obiekt, który dla rozwoju ludzkiej świadomości jest opcjonalny. Rozwój poprzez serce jest naturalną podróżą. Wzbogaca w wiedzę i energię. Jest harmonijny i spokojny, zrównoważony.
W przeciwieństwie do serca, umysł nie potrafi wybrać, stąd spekuluje, błądzi, odrzuca, rani, zniechęca. Jeśli istota nie posiada dostępu do serca, manipuluje dla uzyskania swych celów. Często manipuluje sobą poprzez programowanie podświadomości. Ale Źródło wszelkiego istnienia jest zawsze świeże i żywe. Programowanie, to budowanie struktury, która po pewnym czasie uwiera, doskwiera i przeszkadza żyć.