Przyjaźń ma swoje źródło w Miłości Uniwersalnej. Tam, gdzie istnieje deficyt uczuć wyższych, "przyjaźń", to termin określający interesowność oświeconą. Jej źródłem jest żądza zaspokojenia oczekiwań. Drugi człowiek, jego uczucia w takich relacjach są bez znaczenia. Taki rodzaj "przyjaźni", traktowany jest tu na Ziemi jako coś naturalnego, normalnego. W świecie wysoko rozwiniętych istot nie czynisz krzywdy, nie ranisz uczuć, bo sam wówczas odczuwasz ból, przestępstwo wobec prawa powszechnego jedności duchowej.
Warto zainwestować swoją energię w rozwój uczuć wyższych, albowiem po śmierci wszyscy trafiają do świata uczuć, do astralu. Im wyższy poziom rozwoju Miłości, tym wspanialsza rzeczywistość, w której tworzysz i doświadczasz nadal.

***

Tylko Miłość realnie pomaga, wspiera, uzdrawia, czuwa i nigdy nie pozostaje obojętna wobec bólu, cierpienia czy rozpaczy, albowiem Miłość łączy wszystko co istnieje. Tylko Miłość może zatrzymać proces destrukcji tego świata, bo tylko Miłości na tym zależy.

Sposób postrzegania Boga, rozumienia Jego Istoty, a zatem wyborów służących rozwojowi zależy od poziomu rozwoju świadomości istot. Nikt nie może przeskoczyć własnego zrozumienia, a wiedza istot wyżej rozwiniętych jest zupełnie nieprzydatna, jeśli człowiek jej nie pojmuje. Spójrz na wiedzę zawartą w Bhagavad - Gita. Przekaz pochodzi z wyższego poziomu rozwoju, aniżeli ten, do którego ludzie dorośli nawet dziś. Krishna wspomina o podziale ludzkiej społeczności pod kątem posiadanych w dniu narodzin cech wewnętrznych. Psychologia współczesna potwierdza, że człowiek rodzi się z określonym potencjałem rozwojowym. I tak Krishna wyróżnia istoty skłonne do rozwoju duchowego, intelektualnego, nazywając je braminami, istoty o cechach wojowników, nazywając je kszatriami, istoty o predyspozycjami biznesowych, nazywając je vajśami i tak dalej. Czy nie taki podział de facto istnieje w każdym społeczeństwie? Ale mieszkańcy Indii wiedzę ze sfery psychologii rozwoju zawarowali prawem. Tak ją zrozumieli, choć to kompletny absurd. Jeśli wiedza z wyższego poziomu rozwoju świadomości jest wykorzystywana przez istoty, które do tegoż zrozumienia nie dorosły, skutek jest opłakany. Zatem prawdziwy nauczyciel, nie mówiąc o Bogu, nie ingeruje zanadto, ale wspiera poprzez miłość proces rozwoju, którego celem jest wzrost świadomości w harmonii ze zrozumieniem tych, do których przesłanie ma dotrzeć.

Bóg Jest wszystkim, co Jest. Człowiek jest uwarunkowaną świadomością, co oznacza, że jego postrzeganie Boga i doświadczenie związku z Nim jest uwarunkowane i ograniczone. Wraz ze wzrostem świadomości obraz siebie i swej relacji z Bogiem zmienia się. Zmiana ta jest odczuciem i nie ma nic wspólnego z programowaniem człowieka, ale z wykorzystaniem przez niego informacji rezonujących z jego odczuwaniem w doświadczeniu. Wiedza płynąca z doświadczenia, to baza do tworzenia własnego świata. Im więcej w nim energii Miłości tym piękniejsze doświadczenie siebie i rzeczywistości.

***

Żyjesz w łonie Ducha. Z energii Ducha tworzysz swój świat i siebie. Tym, co łączy Cię z Boską Świadomością jest Miłość. Jeśli korzystasz z tej energii wzrastasz tak w kreacji jak i medytacji, budujesz świetlisty świat na Ziemi. Tworzysz bazę do rozwoju istot na wyższym poziomie rozumienia siebie, a sam integrujesz coraz wyższe wibracje. Dokąd zmierzasz? Do jedności ze Światłem. Do opuszczenia Ziemi w procesie wniebowstąpienia.

Każda istota odkrywa swój potencjał poprzez wybory i ich doświadczenie. Każda powinna rozwijać się w harmonii ze sobą. Inni mogą wspierać, jeśli mają otwarte serce na Miłość, mogą inspirować własną postawą w tym entuzjazmem, ale nie mogą narzucać świata własnych wartości czy idei. Świat każdej istoty jest zrozumiały przede wszystkim dla niej. Jeśli na swej drodze spotykasz podróżnika z którym rezonujesz wewnętrznie, to wielki dar Nieba, albowiem "tam, gdzie dwoje w imię moje idzie razem, tam jestem pomiędzy nimi" (Ewg.).

***

Każda istota jest jedyną i niepowtarzalną perspektywą Boskiego Ducha, Boskiej Świadomości. Sposób, czas, narzędzia, dzięki którym zdobywa wiedzę i rozwija się dalej, zgodnie z nadanym przez Boga przywilejem - wolną wolą, wybiera sama.

***

Trzeba być sobą, tym, kim człowiek jest we własnym odczuwaniu. Dlaczego? Jeśli otworzyłeś serce i odczuwasz miłość, a jednocześnie ufasz swym odczuciem, idziesz drogą rozwoju. Jest może mniej świadoma, ale po pewnym czasie obserwujesz swój wzrost. Jeśli natomiast masz zamknięte na Miłość serce, potrzebujesz wiedzy o sobie, aby zminimalizować ilość błędnych wyborów i przykrych konsekwencji. Kreacja z poziomu odczucia, czyli prawdy o sobie, to również droga wzrostu wewnętrznego. Ignorowanie prawdy swego odczucia i deficyt uczuć wyższych, to droga bólu i cierpienia.