W ciele człowieka mieszkają dwa ptaki: Dusza, jako wydzielona Energia i Dusza Najwyższa z siedzibą w ludzkim sercu. Cisza, centrum istnienia, to serce.

***

Jeśli Twoim przewodnikiem jest Dusza Najwyższa, idziesz opcjonalną drogą wyboru. Jej gronem jest Twoje serce, a Miłość gwarantuje dostęp.

***

W każdym ludzkim sercu mieszka Dusza Najwyższa. Zaufaj sercu własnemu.

***

Człowiek to uwarunkowana Dusza. Pełnia integracji z potencjałem Duszy to transformacja do Światła. Integracja Światła z Nicością, to powrót do Boga, do Domu.

Istnieje Miłość i wiedza. Pomysł i jego realizacja. Kreacja i pozyskiwanie wiedzy poprzez doświadczenie. Termin porażka dotyczy braku realizacji oczekiwań. Jeśli człowiek bada siebie, swój potencjał z zainteresowaniem naukowca, porażka nie istnieje. Oczekiwania niosą ból i wiążą się z wyobrażeniami.

***

Marzenia i pragnienia są potężnym sojusznikiem rozwoju jeśli płyną na bazie odczuwania Miłości. Wówczas istota dociera do głębin potencjału Duszy i wydobywa skarby inspiracji do tworzenia. Medytacja nie jest narzędziem rozwijającym. Pełni różne funkcje w zależności od poziomu rozwoju człowieka.

***

Marzenia napędzają działanie, dzięki któremu poznajemy swój potencjał twórczy. Odgrywają kluczową rolę w rozwoju świadomości.

Poziom rozwoju świadomości decyduje o tym, co identyfikujemy ze szczęściem. W równaniu szczęścia przedstawionym przez profesora Seligmana, istotnymi składnikami są: uczucia wyższe, środowisko życia i zakres emocjonalności własnej. Bez rozwoju uczuć wyższych, trudno doświadczyć szczęścia tak na tym poziomie, jak i wyższych wymiarach rzeczywistości. Stąd Najwyższy Stwórca twierdzi, że ten wiek, to dla ludzkości czas przeznaczony na rozwój uczuć wyższych.

***

Jeśli podążasz drogą wzrostu emocjonalnego czyli zwiększasz świadomie zasób uczuć wyższych, wzrastasz harmonijnie w wiedzę i wibrację.

***

Tylko wysoko rozwinięte istoty tworzą swoje uczucia i potrafią przewidzieć odległe skutki własnych wyborów. Większość ludzi poddaje się presji emocji i działa pod wpływem chwilowego nastroju. To droga do destrukcji, choć przez wiele istot identyfikowana ze szczęściem. Kwestia postrzegania szczęścia jest uwarunkowana poziomem rozwoju świadomości.

Dusza wybiera ciało jako narzędzie poznawcze. Po narodzinach nie pamięta o swym wyborze i identyfikuje się z nim. Potrzeba wiedzy i wzrostu energetycznego, aby człowiek przypomniał sobie o swej duchowej tożsamości, a następnie szukał możliwości wzrastania.

***

Śmierć dotyczy pierwszej, drugiej i trzeciej czakry, co oznacza uwolnienie Duszy spod wpływu sił materialnej natury. Wyższe czakry wraz z wiedzą na ich poziomie Dusza zabiera i przenosi do adekwatnej energetycznie przestrzeni. Wraca w kolejnej inkarnacji, aby kontynuować wzrost wibracji poprzez wybory i doświadczenia. W ten sposób rozwija wiedzę o swym potencjale. Konsekwencją najwyższych dla danej Duszy wyborów jest osobowość o szlachetnych cechach. Podróż uwarunkowanej Duszy po wielu wcieleniach finalizuje wzrostem całości człowieka do częstotliwości Światła i wniebowstąpienie.