Budowanie Nowej Kultury bazuje na zmianie paradygmatu z postrzegania siebie w kategoriach dwoistości na postrzeganie siebie w oparciu o JEDNOŚĆ.
Miłość do siebie w świecie dwoistości oznacza troskę o to, co określamy jako własne dobro.
Najczęściej wiąże się to z dbałością o inwestycję w te elementy rzeczywistości, które niosą sukces według przyjętego modelu społecznego funkcjonowania. Często tak pojmowana Miłość prowadzi do wielu problemów osobistych i społecznych.
W Nowej Kulturze działania istoty wypływają z postrzegania siebie w kategoriach Jedności ze wszystkim, co JEST. Miłość jest wyrazem dbałości o najwyższe dobro własne jak również i innych uczestników biesiady życia. Ponieważ najwyższym dobrem w Nowej Kulturze jest rozwój osobisty polegający na poznawaniu własnego potencjału twórczego, troska o siebie wyraża się w dbałości o zawartość własnego umysłu, umysłu, jakość emocji oraz korzystanie z dobrodziejstwa medytacji dla systematycznego pozyskiwania wiedzy zawartej w Powszechnym Polu Energii. Troska o innych, ich uczucia i stan umysłu wynika z wiedzy o Jedności, a tym samym ze zrozumienia, że wszyscy mamy wpływ na siebie nawzajem.