Najsmutniejsze w ludzkich relacjach jest przedmiotowe traktowanie człowieka przez człowieka. Kiedy Miłość puka do drzwi, pojawia się spontaniczność, którą widać, słychać i czuć.

Brak reakcji na Miłość wyrażoną przez słowo, dźwięk, dotyk, spojrzenie oznacza, że to z czym się komunikujemy nie rezonuje z naszym wnętrzem, że na drodze przepływu wibracji miłości do naszego serca jest blokada. Gdyby człowiek poczuł w sercu śpiew ptaków, aromat kwiatów, słowo wypowiedziane z serca innej istoty, nigdy nikogo nie skrzywdziłby, ale wspierał całym sercem, wszelkimi umiejętnościami każdy odruch życia płynący na fali Miłości.

Jeśli odkryłeś w sercu blokadę, która przejawia się w braku reakcji na dar serca innego człowieka, skup się na tym, z czym rezonujesz, co Cię "dotyka". To klucz do uwolnienia serca z pancerza lęków i starych przekonań. Idź za tym odczuciem i obserwuj siebie. Sprzymierzeńców do uwolnienia bólu serca masz wielu. Matka Natura jest najpotężniejszym z nich.

Każdy człowiek, to dar dla człowieka, każda minuta odkrywa nową możliwość wyrażania Miłości. Im więcej Miłości w relacjach, tym większy spokój w umyśle i błogość w sercu.

Czy kochający człowiek jest zdolny do niszczenia kogokolwiek przez własny wybór?

Czy kochająca istota manipuluje ludzkimi uczuciami?

Rozwój uczuć wyższych, aż do otwarcia bram serca na Miłość, to proces w ramach którego świadomie wybieramy uczucia do tworzenia. Negatywne emocje, które pojawiają się w codziennym doświadczeniu traktujemy jako źródło informacji o realnych potrzebach, a następnie transformujmy do poziomu spokoju. Narzędziami służącymi temu celowi są ćwiczenia, spacer, interesująca rozmowa, a nade wszystko, zaangażowanie w realizację tego, co kochamy.

Umiejętność zarządzenia tym wymiarem człowieka eliminuje stopniowo chaos wewnętrzny, a uporządkowanie, które wprowadza skupienie na realizacji opartej na uczuciach wyższych, skutecznie podnosi poziom energii. Wraz z tym procesem, w umyśle gości coraz więcej jasnych pozytywnych treści, które decydują o samopoczuciu i kierunku naszej codziennej twórczości.

Miłość, to Energia, którą czujemy. Wyobrażenie o Miłości inicjuje drogę jej rozwoju, o ile wybierzemy Miłość na swego przewodnika.

Miłość na poziomie uczuć rozwijamy w działaniu. Dotyczy każdego aspektu własnej istoty, a następnie rzeczywistości, do którego posiadamy świadomy dostęp.

Miłość transcendentalna, to konsekwencja podążania drogą wyborów, dla których Miłość jest przewodnikiem. Na obecnym etapie rozwoju emocjonalnego, istotne jest zauważenie siebie w kategorii istoty posiadającej emocje oraz nauka zarządzania tym poziomem z tendencją do wyborów na bazie odczuwanych uczuć wyższych. To droga opcjonalnego rozwoju również mentalnego wymiaru naszej istoty.

Rozwój dokonuje się zawsze z pozycji, na której człowiek znajduje się tu i teraz. Programowanie siebie bez konfrontacji z odczuciem, wynika najczęściej z zachłanności na uzyskanie szybkich efektów, na odnalezienie siebie tam, gdzie odczuciowo nie docieramy. Porady ludzi, którzy nie czują tego, co wyrażają przez słowa, są bez znaczenia pod kątem rozwoju tak dla nich, jak i innych. Pobożne życzenia, to wyraz niewiedzy dotyczącej drogi podążania do wyższego poziomu rozumienia siebie i zmiany doświadczeń.

Spójrz na swój wybór. Każdy skutkuje zgodnie z Prawem Przyczyny i Skutku. Tworzysz w ten sposób nie tylko swój świat, ale przede wszystkim, siebie. Cechy, które ukształtujesz dzisiaj, będą wyznacznikiem Twojego życia jutro. Świadomy wybór minimalizuje konsekwencje pod postacią bólu i cierpienia. Życie zawsze będzie Cię pytało: co wybierasz? A potem doświadczysz tego, co sam stworzyłeś.

Życzę Ci podróży bez powtarzania wciąż tych samych lekcji. Pozdrawiam.