Każda istota widzi świat poprzez osobistą soczewkę postrzegania, czyli wiedzę i umiejętności, które odkryła w swej ewolucyjnej podróży.

Samopoznanie poszerza soczewkę percepcji, dzięki czemu widzimy więcej, doświadczamy inaczej. Postrzegamy, że mamy jedynie realny wpływ na zawartość swego umysłu, na rodzaj uczuć, które coraz częściej tworzymy sami. Wydarzenia współtworzone z innymi istotami, są uwarunkowane ich zrozumieniem i otwartością na koncepcje rozwoju bliskie naszemu sercu.

Ludzka twórczość jest odzwierciedleniem poziomu rozumienia rzeczywistości, informuje o priorytetach i preferencjach.

Twoja podróż może inspirować lub nie, ale nie licz na splendory czy poklask tłumów. Prawda podąża zawsze wąską drogą.

Wiedza niewiele ma wspólnego z kultem czy dogmatem. Jest kwiatem z bijącego nieustannie Źródła.

Otwarte oczy i uszy, umiejętność obserwacji i akceptacja transformowania własnych przekonań są najlepszymi sprzymierzeńcami rozwoju.

Miernikiem realnego wzrostu jest twórcze samowyrażenie, a w nim - umiejętność zaobserwowania własnej przemiany wewnętrznej.

Wiedza płynie wieloma kanałami. Twoja soczewka postrzegania decyduje o tym, który wybierasz.

Zmiana, to jedyny pewnik dla zamanifestowanej formy. Im większy opór przed zmianą, tym większe cierpienie.

Istota ufająca swoim odczuciom, kreująca na ich bazie swoje doświadczenie, płynie w harmonii ze wszystkim, co jest. Zmienia się i poznaje. Ludzie tworzą często z ustrukturyzowanej podświadomości, gdzie dominuje obawa i lęk przed zmianą.

Zło i dobro, to rodzaj miernika etyki moralnej i drogowskazu dla rozwijającej się świadomości w świecie dualizmów. Kodeksy prawne, religijne przykazania, teksty święte - wszystkie odzwierciedlają rozumienie rzeczywistości przez istoty, które je stworzyły. Zanim człowiek dotrze na drodze doświadczenia do odkrycia w sobie Miłości, jego umysł tworzy strukturę, która reguluje zachowania jednostki w świecie społeczności.

Obowiązujący model społeczny bazuje na Zasadzie Odrębności, a ta wywodzi się z postrzegania zmysłowego. W świecie "odrębności" istnieje potrzeba uregulowania stosunków społecznych, obowiązków i praw jednostki, by model funkcjonował. Bardzo wielu doświadczeń potrzebuje rozwijająca się świadomość, by uznała, że Miłość, to prawo, a Zasada Jedności - baza do tworzenia modelu. Lęk towarzyszy każdej rozwijającej się istocie, a model rzeczywistości oparty na odrębności, eskaluje go.

Każda autentyczna twórczość jest wspaniałym sposobem na poznanie własnego potencjału, każda jest miernikiem rozwoju. Obawa przed oceną innych jest powszechna w świecie, gdzie światła reflektorów i poklask stanowią o wartości tego, co tworzymy. Rozwój serca eliminuje potrzebę poklasku czy uzależnienia od opinii innych na temat naszego sposobu doświadczania i wyrażania.

To, czego doświadczamy warunkują nasze najgłębsze wewnętrzne przekonania, również w kwestii przyjaźni. Sokrates nazywał je (przekonania) wiedzą duszy i identyfikował je z prawdziwą wiedzą.

Droga od informacji (współczesna definicja wiedzy) do najgłębszego wewnętrznego przekonania wiedzie przez doświadczenie.

Zmiana przekonań, wiąże się z uświadomieniem sobie, czym w swej istocie są. Od tego momentu uzyskujemy wpływ na własną twórczość.

Czy to jest ważne? Tak, wziąwszy pod uwagę, że nawet w fizyce kwantowej wynik eksperymentu wiąże się z przekonaniem eksperymentatora.

Wrota do przyjaźni otwiera Miłość. Nie zauroczenie, nie chwilowy zachwyt, ale moc Miłości Ducha w Tobie.

Emanujący Miłością człowiek przyciąga inne istoty w naturalny sposób.

Kiedy realnie wzrastasz?

Możesz być rzutkim twórcą wielu doświadczeń, ale jednocześnie stagnować w rozwoju. Widziałam wielu kreatywnych ludzi, którzy rzucali się w wir życia i... pomimo wiedzy płynącej z doświadczenia, utykali w labiryncie umysłu. Z drugiej strony, możesz nie opuszczać swej pustelni, ale jednocześnie czuć się spełnionym człowiekiem, pogłębiać wiedzę o sobie i otoczeniu, i wzrastać energetycznie.

Satysfakcjonujące i spełnione życie, które w finale promuje do wyższego pułapu rozwoju, bazuje na odczuwaniu Miłości. Choć wiele istot posiada wiedzę, że jedynym sposobem na opuszczenie obecnego poziomu rozwoju jest Miłość, rzadko wybiera świadomy rozwój serca.

Rozwój serca należy zintegrować z uruchomieniem potencjału półkuli intuicyjnej. Miłość i wiedza, to baza dla harmonijnego rozwoju.