Sposób postrzegania Boga, rozumienia Jego Istoty, a zatem wyborów służących rozwojowi zależy od poziomu rozwoju świadomości istot. Nikt nie może przeskoczyć własnego zrozumienia, a wiedza istot wyżej rozwiniętych jest zupełnie nieprzydatna, jeśli człowiek jej nie pojmuje. Spójrz na wiedzę zawartą w Bhagavad - Gita. Przekaz pochodzi z wyższego poziomu rozwoju, aniżeli ten, do którego ludzie dorośli nawet dziś. Krishna wspomina o podziale ludzkiej społeczności pod kątem posiadanych w dniu narodzin cech wewnętrznych. Psychologia współczesna potwierdza, że człowiek rodzi się z określonym potencjałem rozwojowym. I tak Krishna wyróżnia istoty skłonne do rozwoju duchowego, intelektualnego, nazywając je braminami, istoty o cechach wojowników, nazywając je kszatriami, istoty o predyspozycjami biznesowych, nazywając je vajśami i tak dalej. Czy nie taki podział de facto istnieje w każdym społeczeństwie? Ale mieszkańcy Indii wiedzę ze sfery psychologii rozwoju zawarowali prawem. Tak ją zrozumieli, choć to kompletny absurd. Jeśli wiedza z wyższego poziomu rozwoju świadomości jest wykorzystywana przez istoty, które do tegoż zrozumienia nie dorosły, skutek jest opłakany. Zatem prawdziwy nauczyciel, nie mówiąc o Bogu, nie ingeruje zanadto, ale wspiera poprzez miłość proces rozwoju, którego celem jest wzrost świadomości w harmonii ze zrozumieniem tych, do których przesłanie ma dotrzeć.