Samoobserwacja, to proces w ramach którego możemy dostrzec związek pomiędzy tym, co wybieramy, a konsekwencjami, które są tegoż następstwem.

Odpowiedzialność za skutki naszych wyborów wynika z akceptacji siebie jako ich twórcy lub współtwórcy.  Bazę wyboru stanowią nasze przekonania ugruntowanie przeszłymi  doświadczeniami oraz soczewką  postrzegania, czyli uwarunkowaniem poprzez cechy osobowości. To, na co realnie posiadamy wpływ, to zmiana naszych własnych przekonań i tym samym, oglądu rzeczywistości.
Osądzanie innych, obwinianie za trudną sytuację, do której ich wybory się przyczyniły, to droga eskalacji bólu i cierpienia, nie mówiąc o  nieporozumieniu wynikającym z odmienności postrzegania siebie i rzeczywistości.

Co oznacza akceptacja z mojej perspektywy?
Zrozumienie, że nasze myśli, słowa i czyny tworzą naszą rzeczywistość i współtworzą z innymi to, co nazywamy światem.
Jakość naszych myśli odzwierciedla dominujące uczucia, a zespół  cech wewnętrznych, określa sposób postrzegania i wyboru.
To, na co mamy wpływ jest w nas, a nie poza nami. Dlaczego zatem poświęcamy tak wiele energii na zmienianie innych, przyswajanie wiedzy dotyczącej manipulacji ich wyborami, a tym samym ingerujemy  w ich  karmę, za którą wówczas bierzemy (świadomi lub nie tegoż faktu), odpowiedzialność? Myślę, że wielu ludzi sądzi, że podanie lekarstwa sąsiadowi, uzdrowi ich organizm i zmieni ich życie. Myślę, że to przekonanie niszczy życie wielu ludziom, z którymi miałam przyjemność spotkać się w moim doświadczeniu.