Ścieżka Serca.

Dokąd podąża człowiek, pomijający w swym rozwoju serce?

Czy taki człowiek potrafi poczuć, doświadczyć, pełni piękna życia w ludzkiej formie?

Na czym polega wielkie niebezpieczeństwo rozwoju mocy Ducha z pominięciem miłości, współczucia i miłosierdzia?

Czym jest Twoim zdaniem, ciemna strona mocy?

Czy można świadomie rozwijać Serce...?

Serce, to uosobienie mocy Ducha, umysł - mocy ego.

Co wybierasz...?

Odpowiedź jest zawarta w Twoim działaniu.

Pozdrawiam
Teresa Maria Zalewska

Ilustracja: Love is all we need autorstwa Darko Geršak

Model życia pomijający w rozwoju (również w ramach edukacji podstawowej) Miłość i Prawdę, niesie w konsekwencji ogrom bólu i cierpienia.

Czy system edukacji promujący rozwój jednopółkulowy (logikę) może ukształtować osobowość, która będzie potrafiła zbudować stabilne doświadczenie życiowe, będące gwarantem dalszego kroku na drodze rozwoju?

Jakie znasz narzędzia rozwijające prawą półkulę mózgową (soczewka intuicji)?
Jaki rodzaj edukacji Twoim zdaniem mógłby rozwijać harmonijnie obie półkule? W jaki sposób zmieniałby taki rozwój, percepcję i tworzenie doświadczeń życiowych?
Jakie konsekwencje dla człowieka, środowiska jego życia i całej społeczności niesie brak upowszechnienia wiedzy dotyczącej rozwoju emocjonalnego?

Emocje są najpotężniejszym nośnikiem rozwoju wiedzy, uczucia satysfakcji i spełnienia oraz kreatywności.

Dlaczego ograbiamy siebie i pomijamy w ramach świadomego życia, ten ważny, wręcz niezastąpiony aspekt naszej istoty?

O relacjach międzyludzkich i języku bez serca.

Narodziny cierpienia.
Relacje międzyludzkie mogą być źródłem wielkiej radości, spełnienia, szczęścia, możliwości samopoznania. Często jednak są przyczyną wielkiego bólu, cierpienia i wielu schorzeń psychosomatycznych.

Głęboka, oparta na miłości i współczuciu stabilna więź miedzy ludźmi, daje niewyobrażalne możliwości poznawania własnego potencjału i wyrażania go w działaniu.

 Patrząc na drugiego człowieka, zapraszając go do swojego życia, pamiętajmy, iż oglądamy go z perspektywy własnego wewnętrznego filtru, własnego świata, świata własnych myśli, wyobrażeń uczuć i wypracowanych karmicznie najgłębszych wewnętrznych przekonań.

Choć żyjemy w tak zwanej rzeczywistości uzgodnionej, jesteśmy nośnikami różnych wartości, priorytetów, wyobrażeń i przekonań.

Jeśli zależy nam na dobrych relacjach, musimy określić swoje uczucia i potrzeby związane z drugim człowiekiem i pamiętać o zwróceniu uwagi na jego uczucia i potrzeby.

Dobre relacje zawsze wiążą się z empatyczną akceptacją i szacunkiem oraz otwartością na odmienność spojrzenia i sposobu wyrażania siebie.

Przemoc...
Doświadczałam jej często, na różnych poziomach życia, w wielości aspektów. Głębokie rany, które są skutkiem jej użycia, długo się zabliźniają. Jakże łatwo je zadać, jak trudno uzdrowić. Nośnikiem przemocy są różne formy życia, ale najbardziej wyrafinowanym, najbardziej okrutnym i bezwzględnym jest człowiek.
Zastanawiałam się, dlaczego ludzie wybierają przemoc?

Dlaczego w relacjach międzyludzkich dominuje ciemna strona mocy...?
Dlaczego świadoma własnej duchowej tożsamości istota, używa przemocy?

Moje osobiste doświadczenia upewniły mnie w przekonaniu, iż rozwój człowieka odbywa się z pominięciem sfery, która decyduje w znaczącym stopniu o jakości ludzkiego doświadczenia. Świadomie lub nie, w ramach kształtowania osobowości pomija się emocjonalny wymiar człowieczeństwa.