Miłość w odczuciu zmienia obraz świata i stosunek do siebie i innych.
Transformuje przekonania, a wraz z tym, nasze oczekiwania, preferencje i priorytety.

Miłość inspiruje i poddaje pomysły do ich realizacji. Podtrzymuje naszego ducha, kiedy wątpimy w słuszność wyboru i zasadność rozwiązań. Cierpliwość i wytrwałość jest jej atrybutem, a mądrość w odczuciu,  drogowskazem. Miłość jest nieomylna dla tych, którzy rozumieją proces rozwoju, w tym transformacji swoich przekonań i starych wzorców tworzenia swego świata i siebie. Jest zatem drogą i naszą osobistą prawdą, której celem jest wyłonienie się nowego, bardziej świadomego  siebie i swoich potrzeb "ja".
Koloryt życia, to zasługa Miłości. Bez jej odczuwania świat jest ponurym miejscem zmagań, bólu i cierpienia.

"Miłość w myślach, słowach i miłość w działaniach  to podstawowe elementy rozwijającego kochania".
Zatem kochaj i rób, co chcesz.

Rozwój, to droga tysiąca transformacji swoich przekonań i wibracji.

Istnieje wiele prawd rozwijającej się, uwarunkowanej świadomości. Naśladownictwo, to potężny hamulec rozwoju.

Identyfikacja z prawdą innych istot prowadzi do stagnacji.

Odczucie, to najgłębsze wewnętrzne przekonanie. Sokrates identyfikował je z  prawdziwą wiedzą.

Realnym przewodnikiem, bazą twórczą, a zarazem miernikiem rozwoju jest najgłębsze wewnętrzne przekonanie.

Transformacja związana ze wzrostem świadomości i poszerzeniem "okna postrzegania" rzeczywistości wiąże się ze zmianą przekonań. Proces ten dokonuje się dzięki doświadczeniu.

Wiedza innych ma wartość inspiracji. Własną, jedyną i niepowtarzalną drogę budujemy w oparciu o wiedzę czyli najgłębsze wewnętrzne przekonanie, które jest źródłem samorealizacji i wnioskowania, zmiany i miernikiem poziomu rozwoju.

Prawdą jest, że wszyscy i wszystko jest manifestacją Boskiej Świadomości. Jesteśmy Światłem, ale w jakim stopniu, czy też na jakim poziomie urzeczywistniamy tę prawdę w codziennym życiu?

Człowiek nieustannie wybiera. Istota zainteresowana rozwojem, wybiera to, co służy rozwojowi. Choć każda istota jest indywiduum, co ma związek z przeszłością karmiczną jest coś, co łączy je wszystkie: Miłość. Jeśli patrzysz na człowieka z perspektywy odrębności związanej z przeszłością, nie skorzystasz z daru, jakim jest jego obecność w Twoim doświadczeniu, a każdy dla każdego jest Boskim darem. Jedni odkrywają w nas pokłady lekcji bólu, który należy transformować, inni ujawniają nieznane elementy naszego własnego potencjału. Wszystko służy naszemu opcjonalnemu samopoznania i kolejnym wyborom. To, co różni może stymulować rozwój. To, co łączy, może budować szerszą platformę dla dalszego wzrostu. Wszyscy jesteśmy dla siebie darem.

***

Miłość trzeba odkrywać przez wcielenia, we wszystkich aspektach Rzeczywistości, wyrażać ją w codziennych relacjach, aby ujrzeć jej Boskie oblicze w Ciszy.

***

Kiedy kochasz i tworzysz swój świat na bazie odczucia Miłości, wyrażasz Prawdę. Jeśli spotkasz inne istoty, które również kreują na bazie odczucia Miłości, okazuje się, że nie istnieje żaden konflikt. Istoty kreujące z serca tworzą symfonię. Jeśli ktoś pomija serce w rozwoju, brzmi inaczej. Kiedy odkryje Miłość, zrozumie tajemnicę Boskiej Symfonii Miłości.

Dusza jest czystym Boskim Światłem, ukochanym dzieckiem Boga. Jej pobyt w świecie materii nie jest przypadkowy. To miejsce wzrostu Duszy w wiedzę i zrozumienie siebie. To początek podróży do partnerstwa z Bogiem. Wykorzystanie wiedzy zdobytej w poprzednim doświadczeniu, w kolejnych etapach naszej indywidualnej podróży, niesie zmianę obrazu rzeczywistości. Im wyższy poziom wibracji osobistej, tym więcej pięknych świetlistych doświadczeń. Ból i cierpienie na tym poziomie rozwoju uwarunkowanej Duszy to konsekwencja wyborów odległych od Miłości i szacunku do siebie. Ludzie nie rozumieją czym jest Miłość i dlatego nie potrafią opcjonalnie wykorzystać tej energii tak w doświadczeniu jednostki, jak i całej społeczności. Miłość, to najpotężniejsza siła kreatywna. Trzeba jednak kochać siebie, aby nie zawiodła do krainy cierpienia.

***

Najtrudniejszy etap podróży to droga do serca. Kiedy człowiek odkryje rolę uczuć wyższych i Miłości we własnym rozwoju, wszelkie inspiracje że świata zewnętrznego będzie traktował z szacunkiem i miłością, bowiem wie, że to, co płynie z innego ludzkiego serca, to wiadomość od Boga, której być może sam nie dostrzega we własnym sercu. Świat Miłości zmienia stosunki międzyludzkie, ich charakter i sposób realizacji. Nie odrzuca, bo i kogo? Siebie samego? Miłość prowadzi człowieka do głębokiej jedności że wszystkimi, a jednocześnie do najkorzystniejszych z perspektywy rozwoju własnego, doświadczeń. Bez angażowania się w działania, które ograbiają człowieka z godności osobistej bądź krzywdzą innych. Odczucie jedności ze wszystkim i wszystkimi ma głębokie implikacje we wszystkich aspektach ludzkiego doświadczenia. Jeśli nie kochasz, krzywdzisz. Prawo Przyczyny i Skutku przypomni nam wszystko, co nie korespondowało z wyborem serca, jako dług do spłacenia.