Rozwój - samopoznanie poprzez doświadczanie jest uwarunkowane. Jak sądzisz...? Czy monolog w teatrze jednego aktora ma jakiś sens? Z mojej perspektywy do pewnego czasu tak - czasami dla odkrycia w sobie cierpliwości, wytrzymałości, uporu i konsekwencji, wreszcie determinacji i miłości. Ale wszystko ma swój kres, również "potrzeba" ekspresji bez rezonansu, który w ramach poznania przez doświadczenie wydaje się być zasadny lub wręcz konieczny.

Do eksploracji głębin własnej istoty potrzeba również dialogu w tak zwanym zewnętrznym świecie, bowiem otwiera on nas na nowe przestrzenie naszego wewnętrznego świata.

Do stanu bycia w harmonii z samym sobą nie istnieje konieczność ekspresji, ale do poznania w "szerszym spektrum" własnej istoty, tak. Wybór zależy od naszych preferencji i priorytetów.

Miłość Uniwersalna nie ma nic wspólnego z hazardem i manipulowaniem ludzkimi uczuciami. To stan świadomości, który jest bazą dla najszlachetniejszych wyborów i ich realizacji.

Jeśli traktujesz innych przedmiotowo, zastanów się, gdzie zwiodły Cię Twoje wyobrażenia o sobie. To ślepy zaułek, pułapka, w której przebywanie i tworzenie, to droga do powolnego spadku poziomu wibracji. Nie ma znaczenia, ilość godzin spędzonych w medytacyjnym stanie świadomości, jeśli tkwisz w okowach wyobrażeń i przekonań wielkiego, wybujałego ego.

Kochasz, więc nie krzywdzisz. Nie tylko siebie, ale również i innych. Kochasz, więc hazard, to nie Twoja bajka. Zostawiasz go dla adeptów rozwoju, którzy pomijają rozwój własnego serca. Ty podążasz do świata wysokich wibracji, realizacji, która wiedzie do pełni integracji z Boskim Światłem.

Nie czynisz niczego na siłę, ale poprzez transformowanie swoich przekonań, dzięki własnym wyborom i doświadczeniom.

Wraz z rozwojem człowieka ewoluuje znaczenie pojęć.
Dlaczego?

Wybór finalizuje się w doświadczeniu, a to jest źródłem wniosków. Jeśli pomimo informacji płynącej z doświadczenia trwamy w okowach starych przekonań, zastanówmy się, dlaczego. Brak zmiany naszych przekonań czy choćby nastawienia, wynika nierzadko z wysokiego poziomu lęku, a nie niezrozumienia wiedzy, która płynie z doświadczenia. Inne przyczyny, to wyobrażenia o własnej wielkości ugruntowane poprzez wielość doświadczeń związanych z tak zwanym sukcesem.

Sukcesy ego kreacji utrwalają przekonanie o wielkości i mocy "ja" osobowego.

Im silniejsze przekonanie o wielkości "ja" osobowego, tym dłuższa droga powrotu do Jedności ze wszystkim, co JEST.

Jak ukształtować silną osobowość warunkującą możliwość samorealizacji, a równocześnie zachowującą pokorę wobec Energii ewoluującego życia?
Czym się kierować, by "posiadać", ale pozostać zdystansowanym do wszelkich "własnych" dóbr?