Każda istota tworzy swoją rzeczywistość w oparciu o najgłębsze wewnętrzne przekonania. Kreacja powinna je weryfikować. Jeśli skutki naszego działania niszczą nas lub innych, należy zmienić przekonania.

Żeby zmienić rzeczywistość, trzeba zaakceptować konieczność przemiany własnej.

Zanim jednak ochoczo przystąpimy do tego wyzwania, przyjrzymy się uważnie sobie. Jeśli dorośliśmy wewnętrznie do realizacji w oparciu o nowe idee zawarte w naszym potencjale, działanie przyniesie oczekiwane zmiany. Nasza transformacja wyłoni nowe cechy bądź cechę, która umożliwi wyrażenie siebie w naturalny, harmonijny sposób inaczej.

Rozumienie siebie, swej dotychczasowej egzystencji, to baza dla jakiegokolwiek rozwoju. Z mojego punktu widzenia rozwój jest procesem uwarunkowanym. Kochający ludzie, dzielący się wiedzą czy, innymi cennymi darami na bazie miłości, to wielki skarb. Szanujmy siebie, realizujmy kolejne elementy wewnętrznej układanki, traktując zewnętrzny świat jak dar, dzięki któremu możemy poznawać siebie. Pamiętajmy, że miejscem pochodzenia wszystkich i wszystkiego jest ten sam Duch.

Choć żyjemy na tej samej planecie, w tym samym czasie, nie zdajemy sobie sprawy, że tak naprawdę każdy żyje w swoim własnym świecie, świcie najgłębszych przekonań, wyobrażeń, inspiracji, doświadczeń. Czasami przybliżamy się do siebie, jeśli łączą nas wspólne cele, idee. Możemy wówczas głębiej wniknąć w głąb własnego potencjału, poznać to, czego nie możemy dostrzec przebywając jedynie we własnym towarzystwie.

Żeby jednak wspólna podróż na jakimkolwiek poziomie istnienia mogła mieć miejsce, popatrzmy na siebie i drugiego człowieka z perspektywy języka serca, języka Miłości.

Język serca zakłada zainteresowanie w takim samym stopniu realizacją potrzeb własnych, jak i człowieka, z którym usiłujemy realizować jakikolwiek projekt.

Odróżnijmy prośbę od żądania.

Jeśli potraktujemy przedmiotowo inną istotę, nasz zysk okaże się stratą. Dlaczego...?

Każda istota jest cząstką Boskiego Światła. Jeśli pragniesz poszerzyć swój ogląd rzeczywistości o perspektywę drugiego człowieka, poproś. Prośba oznacza, że posługujesz się językiem serca, żądanie, to język wybujałego ego.
Co odróżnia prośbę od żądzy?

Odczuwanie Miłości najskuteczniej eliminuje entropię i pozwala bez większego wysiłku zachować porządek na mentalnym poziomie życia. Ponieważ nasze myśli i wyobrażenia konfigurują matrycę DNA, jak traktuje współczesna wiedza naukowa, Miłość jest również koniecznym warunkiem zachowania wewnętrznej integracji, a więc zdrowia.

Energia Miłości zawiera w sobie wiele poziomów. Na obecnym poziomie rozwoju świadomości dotykamy poziomu mentalnego, uczuciowego, czasami energetycznego w postaci ciepła, mrowienia oraz innych odczuć kinestetycznych. Jeśli dotykamy poziomu transcendentalnego, Miłość staje się naszym najgłębszym wewnętrznym przekonaniem i stanowi bazę dla samorealizacji.

Nie mogę iść przed czy za Tobą. Wszyscy jesteśmy Jednością. Umysł dzieli, serce łączy. Wybór należy do Ciebie.

Czy można doświadczyć jedności ze wszystkim, co jest, jeśli na drodze własnego rozwoju pomijamy rozwój Serca?

Czego nie stworzysz, tego nie doświadczysz.

Kochające serce nie tylko przyjmuje, ale również obdarowuje.

Darem kochającego człowieka jest najcenniejszy klejnot, jaki posiada, jego własna energia wyrażana na wielość sposobów.

Otwarte na miłość serce potrafi odczytać przekaz i nigdy nie pozostaje obojętne. Dostrzega bowiem energetyczną jedność wszystkich i wszystkiego.

Jakie cechy wewnętrzne "wypracowuje" człowiek, który wykorzystuje potencjał innego człowieka dla własnych partykularnych interesów?
Jakie skutki w kontekście dalszego rozwoju tego człowieka niesie taka "zabawa"?

Jak myślisz...ile czasu potrzebuje człowiek by wykształcić chciwość?
Czy zastanawiałeś się nad tym, jak wiele energii, wiedzy, pracy nad sobą i czasu, trwa transformacja chciwości do szczodrości?