Czy istnieją dwie identycznie uwarunkowane istoty?
Z mojej perspektywy, nie.
Każda istota dysponuje własną mądrością możliwością nietuzinkowego rozwiązywania swoich problemów.
Wyzwaniem dla empatycznego człowieka jest inspirowanie, a nie programowanie innych.

Źródłem realnego wsparcia jest Miłość, co oznacza obecność kochającego człowieka.
Energia Miłości wzbogaca w inspiracje, wspiera proces uzdrawiania, uwalnia stare wzorce tworzenia, czyli wspomaga transformację osobowości.
Tylko Miłość realnie zmienia człowieka, a wraz z jego wewnętrzną transformacją, świat, który tworzy.

Czy dostrzegasz różnicę pomiędzy spontaniczną integracją rezonujących ze sobą Energii a manipulacją, czy wręcz represjonowaniem innych w obliczu braku zaspokojenia Twoich potrzeb?
Czy widzisz, że zajmowanie się brakiem przygotowania innych, to strata cennego czasu?
Jedyną osobą, którą możesz zmienić, o ile ujrzysz taką potrzebę i jesteś przygotowany odczuciowo, jesteś Ty.

Manifestacja ma sens i cel.
Narodziła się z pragnienia Jedynego Stwórcy, podobnie jak wszystkie uwarunkowane formy.
Celem jest poznanie potencjału Nicości, Absolutu.
Nie istnieje nic poza Bogiem, choć ograniczone do zmysłów postrzeganie przez uwarunkowane formy w wymiarze 3D, dzieli manifestację: jeden świat, jedną rzeczywistość, na dwa (dualizm).
Powrót człowieka z wymiaru 3D do Jedności, dokonuje się nie za sprawą spekulacji umysłu osobowego, ale odczucia siebie.
Najpierw jako uwarunkowanej formy, a następnie dzięki wzrostowi wibracji, poprzez realizację na bazie Miłości Uniwersalnej.

Czy można wzrosnąć, pomijając jakikolwiek wymiar własnej istoty?
Czy można dotrzeć do odczucia Jedności, odrzucając rozwój uczuć wyższych?
Ludzie tworzący swój świat w oparciu o Zasadę Odrębności, której źródłem jest ocena rzeczywistości poprzez zmysły, integrują się jedynie wówczas, kiedy istnieje wspólnota interesów.
Zmiana obrazu ziemskiej rzeczywistości jest możliwa wraz ze wzrostem zainteresowania wokół rozwoju uczuć wyższych, a więc zaniedbanego obszaru zwanego wymiarem emocjonalnym człowieka.
Emocjonalność należy świadomie rozwijać, a edukacja oficjalna powinna uwzględnić oczywisty fakt, że człowiek posiada nie tylko intelekt, ale jest również osobą posiadającą emocje.
W 2000 r. prof. Fredrickson z Uniwersytetu Michigan uzyskała prestiżową nagrodę Templetona za „Teorię emocji pozytywnych”. Udokumentowała ich wpływ na szeroko aspektowy rozwój człowieka.
Cóż z wiedzy, zapomnianej i niewykorzystanej…?
Nauka sobie, a życie sobie.