Miłość jest identyfikowana najczęściej z uczuciem. Jeśli uczucie blednie, pojawiają się niskowibracyjne uczucia i ich następstwa: choroby, problemy osobiste, zawodowe i nierzadko, społeczne.

Obecny model życia społecznego bazuje na paradygmacie zwanym Zasadą Odrębności.
Rozpoznajemy siebie nawzajem jako odrębne i różniące się byty, a źródłem wiedzy jest postrzeganie zmysłowe.
Wraz ze wzrostem wibracji osobistej, zaczynamy dostrzegać rolę emocji w naszym postrzeganiu i twórczości.
Poszerzamy wiedzę o emocjach z perspektywy geometrii Ducha, która traktuje je jako jeden z systemów informacyjnych, dzięki któremu uzyskujemy dostęp do zamkniętych dla intelektu, częstotliwości informacji o Jedynej Rzeczywistości.
Negatywne uczucia ujawniające się w trakcie naszej podróży, stanowią cenną informację o naszych realnych potrzebach. Zatem zanim wybierzemy którąkolwiek z metod wyciszających wzburzone uczucia, odkryjmy przekaz, których są nośnikiem.

Zmiana paradygmatu, na bazie którego odbywa się proces twórczy, z Zasady Odrębności na Zasadę Jedności, wynika z rozwoju świadomości — wzrostu wibracji i zmiany percepcji siebie i rzeczywistości.
Energia Miłości jest bazą dla naszej wewnętrznej transformacji.

Rozwój serca zostaje zainicjowany przez miłość w myślach, słowach i działaniu.
Kiedy odkryjemy Miłość w odczuciu, każdy wybór, każde działanie będzie wzbogacało życie. W konsekwencji odkryjemy boskie dary — szlachetne cechy charakteru, których obecność jest niezbędna w procesie zmiany wymiaru i możliwości, pozostania w nim.
Dla takiej istoty dalszy rozwój dokonuje się w świecie stworzonym przez Miłość.

Świat pojęć nie odzwierciedla Rzeczywistości. Jest jej mniej, bądź bardziej udolnym opisem w ramach dominującej dla danego człowieka, materialnej siły (guny) natury.

Język matematyki, choć bardziej precyzuje opis, jest również uwarunkowany w przedmiocie postrzegania Jedynej Rzeczywistości.
Zmiana wymiaru (wibracji), zmienia sposób postrzegania i tworzenia, pomimo posiadanej nadal formy.

Czy uwarunkowany człowiek może opisać nieskończone?

Czym są zatem próby opisywania Nieskończonego?
Myślę, że odzwierciedlają jedynie nasz sposób rozumienia siebie i tego, co określamy jako rzeczywistość.

Spójrz na zawartość pojęcia — Miłość.
Biorąc pod uwagę jedynie dominującą w samorealizacji danej istoty, siłę natury materialnej, zawartość tego pojęcia ulega zmianie.
Dyskusja o tym, czym Miłość jest, a czym nie jest, jest zatem bezzasadna.
Istotnym jest jej odczucie.

Samorealizacja jest źródłem wiedzy, która wykorzystana w kolejnych działaniach powinna transformować indywidualne przekonania, a tym samym, stopniowo zmieniać obraz tego, co i w jaki sposób tworzymy.

Nie projektuj jednak obrazu świata, który tworzysz i którego doświadczasz na innych.
To niedorzeczne oczekiwanie.
Nie ma dwóch identycznych linii rozwoju.
Każdy odkrywa tę samą rzeczywistość z własnej, jedynej i niepowtarzalnej perspektywy, na którą składa się ewolucyjna wiedza.
Zaakceptuj różnorodność w Jedności i idź drogą wyrażenia własnego potencjału.
Odkrywaj, wnioskuj i zmieniaj to, z czego wyrosłeś.
Albo nie.
To Twoja droga i Twój wybór.

Szczerość wobec siebie to podstawa rozwoju świadomości, to grunt, po którym pewnie kroczymy i tworzymy.
Uczciwość, wobec siebie i świata, czyni naszą kreację jednym z mierników poziomu rozwoju własnego.

Czy możemy komuś zaoferować własne zrozumienie rzeczywistości?
Każdy człowiek ma własne, nieprzebrane skarby Ducha do odkrycia w ramach samorealizacji.
Czym zatem możemy podzielić się z innymi?
Miłością i jej darami, obecnością, wsparciem na wielość sposobów, opieką, kiedy wymagają tego okoliczności.

Miłość zapewnia poczucie bezpieczeństwa, ochronę i obecność. Dzieli się skarbami odkryć, których dokonała. Szanuj to bogactwo i dziękuj Bogu, jeśli je otrzymałeś.
Tu, na Ziemi nie znajdziesz niczego cenniejszego.

Relacje to źródło wiedzy o naszych preferencjach, intencjach, priorytetach i talentach.
Zobacz w relacji siebie.
Doświadczaj tego, co wybrałeś, ale pamiętaj, że inni, to podobnie jak Ty, istoty czujące.

Miłość i Prawda.
To wyznaczniki poziomu rozwoju świadomości.
Realizacja na bazie odczucia Miłości odkrywa skarby Ducha — szlachetne cechy charakteru.
To ich obecność warunkuje harmonijną twórczość i pełnię doświadczenia w wymiarze 3D.
Nie można ich „dobudować”, choć można na chwilę odgrywać rolę szczęśliwego posiadacza.
Manipulacja jest narzędziem powszechnie znanym i wykorzystywanym.
Jeśli nie odkryliśmy na drodze samorealizacji z poziomu serca danej cechy, gra wcześniej czy później się kończy.
Pozostaje prawda o realnym poziomie rozwoju świadomości.

Pozdrawiam
Teresa Maria Zalewska

Fot. Sara Stępień