Czy można poznać siebie, nieustannie obserwując odbicie w lustrze świata, zawartość umysłu innych istot?

"Świat jest lustrem umysłu." - Budda
Samoobserwacja, to narzędzie poznawcze rzeczywistości, którą jesteś.

Odczucie, to wiedza intuicyjna.
Jeśli wykorzystasz ją w praktyce, poszerzysz wiedzę o sobie i rzeczywistości.

Kreacja z odczucia, to wyraz szacunku do istoty, którą jesteś. Tu i teraz. To nośnik wiedzy o Tobie - ewoluującej uwarunkowanej świadomości.

Termin samorealizacja odnosi się do kreacji z odczucia siebie.
Kreacja z poziomu wyobrażeń o sobie bez związku z odczuciem siebie, nie rozwija.

Edukacja oparta na realizacji z wyobrażeń o potencjale człowieka, prowadzi do eskalacji lęku i udaremnia jego harmonijny rozwój.

Usiądź.
Posłuchaj bicia Serca.
Skup się na regularnym rytmie.
Puk, puk,
Puk, puk...
To śpiewa rzeczywistość.
Fala życia.
Czy widzisz jak w umyśle
Naturalnie, bez wysiłku
Pojawiają się obrazy?
Pozostają w harmonii z Twoimi potrzebami.
Wybierz z palety te,
Które pragniesz urzeczywistnić.
Płyń na fali i wzrastaj.
Doświadczaj i poznawaj.
W harmonii z samym sobą.

Nuda. Wkrada się w życie największych pasjonatów.
Dlaczego?

Życie, to atrakcyjna przygoda dla ludzi, którzy odkryli Miłość we własnym sercu.
Czy działają czy w Ciszy serca odpoczywają, czują życie, jego przepływ,  a wraz z nim, świeżość odczucia.

Umysł poszukuje nieustannie nowych atrakcji. To się nigdy nie kończy, aż wreszcie prowadzi człowieka do samozniszczenia.
A kiedy jeden narkotyk - a może być nim wszystko, przestaje działać, człowiek szuka następnego.
Potrzeba rozmaitości wysysa jego energię życiową, choć do pewnego momentu, z racji dobrego nastroju i samopoczucia, neguje konieczność weryfikacji metod służących eskalowaniu doznań.

Wkroczenie w krainę uzależnienia, to kiepski pomysł na życie. Łatwo wejść, bardzo trudno uwolnić się od brzemienia, które z takim wdziękiem przyjęliśmy dobrowolnie do swego życia.

Realizację z poziomu szacunku i miłości własnej, rozpoczynamy najczęściej z poziomu identyfikacji z wtórną tożsamością, a więc z  ego, umysłem, inteligencją i ciałem. Po różnie długim czasie - indywidualnie dla każdej istoty, budzimy się pod wpływem wzrostu wibracji na postrzeganie i odczuwanie siebie jako istoty duchowej uwarunkowanej przez formę.
Zmiana odczuwania siebie wpływa na diametralną zmianę sposobu tworzenia i doświadczania.
Człowiek identyfikujący się z wtórną tożsamością Duszy, żyje w świecie odrębnych bytów. Modelem życia społecznego jest Zasada Odrębności. To wielce skonfliktowany świat z samego założenia - również biorąc pod uwagę geometrię Ducha.
Świat tworzony przez istoty odczuwające jedność ze wszystkim co jest, funkcjonuje w oparciu o Zasadę Jedności. Szybki rozwój istot funkcjonujących w takim modelu życia społecznego, finalizuje w uwolnieniu spod wpływu sił materialnej natury i wniebowstąpieniu.