Co jest zyskiem w obowiązującym modelu społeczeństwa i jakie negatywne skutki i zagrożenia stoją w związku z realizacją siebie z tej perspektywy?

Dlaczego w modelu społecznym przewidującym gry z przegraną w założeniu, finalnym efektem dla społeczności ziemskiej jest stagnacja?

W jaki sposób ten, kto "przegrywa", udaremnia dalszy rozwój "zwycięzcy" bez względu na postrzeganą oprawę jego doczesnego życia?

Czy uważasz, że wibracja bólu "przegranej" nie ma wpływu na otaczającą rzeczywistość?

Komu zależy na tworzeniu gier w oparciu o Zasadę Odrębności? Co jest skutkiem upowszechnianych i akceptowanych wbrew doświadczeniom wielu graczy, gier - rozwój czy destrukcja?

Czy dostrzegasz z perspektywy rozwoju rozumianego jako wzrost poziomu wibracji, realną przeszkodę związaną z budowaniem modelu życia społecznego na dotychczasowych zasadach? Czy widzisz w kontekście poziomu wibracji sumę dwóch składników: wysokiej wibracji generowanej przez zwycięzcę i niskiej, przez przegrywającego? Czy można na takiej bazie podnosić poziom wibracji i harmonijnie, tak w skali jednostki jak i społeczności, rozwijać się? Z mojej perspektywy, niski poziom wibracji, to przyczyna kluczenia w labiryncie umysłu i skutków tegoż pod postacią szeroko pojętej destrukcji.

Gry z przegraną obciążają z punktu widzenia poziomu energii, wszystkich i wszystko. Ich źródłem jest zawężone postrzeganie zmysłowe narzucające jako bazę do tworzenia Zasadę Odrębności. Rozwój rozumiany jako stały wzrost poziomu wibracji, tak w skali jednostki jak i społeczności, wymaga podniesienia poziomu energii, co w języku doświadczenia ziemskiego zakłada świadomy rozwój uczuć wyższych. W finale, integracja wysokich wibracji emocji pozytywnych z myślą, owocuje doświadczeniem eskalującym poziom energii. Jak dowiodły badania prof. Friedrickson, emocje pozytywne są najpotężniejszym źródłem rozwoju intelektualnego. Zatem wzrost poziomu wibracji koresponduje ze zmianą w postrzeganiu i doświadczaniu rzeczywistości.