Twórczość obrazuje nasze potrzeby, preferencje, priorytety, talenty i umiejętności. Samoobserwacja umożliwia rozpoznanie tej istoty, którą na danym etapie podróży jesteśmy.
W ramach samorealizacji przyciągamy ludzi, którzy rezonują z naszymi odczuciami według Prawa Podobieństw. Gratyfikujemy to, co stanowi dla nas wartość.

Rozwój uwarunkowanej świadomości, to proces transformacji przekonań, postrzegania świata i siebie. Proces inicjuje odczucie oraz otwartość na wykorzystanie nowych koncepcji w praktyce.

Jeśli robisz to, co zawsze robiłeś, będziesz miał to, co zawsze miałeś.

Sokrates

Relacje międzyludzkie dają jedyną i niepowtarzalną możliwość określenia siebie w kwestii potrzeb, ujawniają preferencje i priorytety. Obserwacja własnych odczuć jest najdoskonalszym miernikiem ich zaspokojenia i źródłem wiedzy dotyczącej dalszej realizacji siebie. Ignorowanie odczuć wiąże się często z deficytem miłości własnej i skutkuje cierpieniem.

Dusza, to wieczna, czysta, niezniszczalna część Boskiego Potencjału Ducha.
Aby mogła poznawać siebie w świecie niższych od samej siebie sił materialnej natury, Dusza potrzebuje ciała, umysłu, ego i i inteligencji. Podróż Duszy w świecie gęstej wibracji jest uwarunkowane wzrostem poziomu wibracji do Światła, co oznacza uwolnienie od sił materialnej natury. W praktyce, wniebowstąpienie finalizuje rozwój uwarunkowanej Duszy w świecie samsary.

***

Dusza jest jedyną rzeczywistością. Umysł, ego, inteligencja i ciało, to narzędzia, aby czysta Energia Duszy mogła doświadczyć siebie. Guny materialnej natury: dobroć, pasja i ignorancja, to ramy warunkujące sposób zrozumienia i manifestacji potencjału Duszy.

***

Każda Dusza to inna perspektywa Najwyższego Stwórcy, zatem sposób jej rozwoju i doświadczenia będzie jedyny i niepowtarzalny, o ile wybierze podążanie drogą Miłości i Prawdy. Naśladownictwo nie ma nic wspólnego z własnym rozwojem.

Bóg Jest wszystkim, co Jest. Człowiek jest Jego stworzeniem obdarowanym samoświadomością. Oznacza to możliwość tworzenia własnej rzeczywistości i siebie samego. Łączność z Bogiem na każdym etapie rozwoju gwarantuje podstawowa Energia Stwórcza Boga. Jest nią Miłość. Kto w swym rozumowaniu dotarł do prawdziwej roli Miłości, ten tworzy swój świat na bazie jej odczuwania. W ten sposób wzrasta w wiedzę i wibrację, które zbliżają go do Czystej Boskiej Świadomości.

***

Kiedy człowiek kocha to, co robi, szybko pomnaża wiedzę o swym twórczym potencjale. Szybko i z radością wzrasta do wyższych poziomów rozumienia siebie, świata i Boga. Rozwój, to proces samopoznania, wzrostu w wibrację i integracji z coraz wyższymi częstotliwościami Boskiej Energii.

Świat jest lustrem umysłu.

Budda

Łatwo zmienić myśli, trudniej transformować  osobowość, czyli okno poprzez które postrzegamy siebie i świat.

Czas, który potrzebuje nasienie dębu, aby zamanifestować tkwiący w nim potencjał, to czas rozwoju. Czego potrzebuje, by stać się rosłym drzewem, zakwitnąć  i wydać owoce swego żywota - nowe nasiona?
Słońca, deszczu, odpowiedniej gleby, czyli sprzyjających warunków oraz czasu.
Podobnie wygląda rozwój człowieka.
Puste, choć piękne słowa nie stanowią o miejscu naszego wzrastania. Weryfikuje je życiowe doświadczenie, a więc wybór,  sposób, w jaki tworzymy swój świat, nasza postawa wobec ludzi i zdarzeń. Tu widać nasze cechy, które stanowią swoisty miernik poziomu rozwoju świadomości.