Dlaczego wielcy Mistrzowie nazywali Miłość Uniwersalną ostatnim akordem w rozwoju serca własnego?

Miłość Uniwersalna jest stanem świadomości człowieka, który na drodze doświadczenia, poznał siebie jako kochającą istotę wobec wszelkich przejawów Energii Życia. Wiedza o sobie jako kochającej istocie płynie z poziomu odczuć (najgłębszych wewnętrznych przekonań), a nie jedynie wyobrażeń.
Wybory takiego człowieka różnią się od decyzji podejmowanych przez osobę, która znajduje się w procesie wzrostu poprzez realizację serca własnego.

Kochający Życie we wszelkich jego przejawach człowiek, ma głęboki szacunek do siebie samego i świata wartości, którego jest rzecznikiem. Nie ocenia, nie osądza, ale wybiera zgodnie z własną etyką moralną.
Wysoka etyka moralna, to również warunek wstępny do wkroczenia na ścieżkę rozwoju poprzez jogę (według Patańdżalego). To naturalny sposób przejawiania się adepta rozwoju duchowego, który "zaliczył" swoje lekcje na poziomie relacyjności.

Wyrzeczenie nie ma nic wspólnego z wysoką etyką moralną, ale z niezrozumieniem celowości ludzkiego doświadczenia. Mam na myśli aspekt poznawczy każdego doświadczenia, wnioskowanie i nowy wybór.

Czy można obdarować kogoś tym, co już sam posiada?

Miłość JEST. Co dla Ciebie oznaczają te słowa w praktyce?

Z mojej perspektywy Miłość, to podstawowa Energia Stwórcza. Każdy akt twórczy jest możliwy dzięki Miłości. To, co tworzymy warunkuje zrozumienie siebie i rzeczywistości. Odzwierciedla jednocześnie poziom rozwoju indywidualnej świadomości.

Czym jest dla Ciebie moc serca i w jaki sposób ją rozwijasz?

Czy można rozwinąć moc serca pomijając emocjonalny wymiar człowieczeństwa?

Na czym polega świadomy rozwój emocjonalnego wymiaru człowieka?

To na czym skupiasz uwagę, wzrasta. Ramuje jednocześnie Twój świat, Twoje doświadczenie rzeczywistości. Miłość w myślach, słowach i działaniu rozwija moc serca, co sprzyja uzdrawianiu, tworzeniu wzorców osobowości na wyższym poziomie urzeczywistnienia, optymalizuje jakość ludzkiego doświadczenia.

Zobaczyć nie oznacza widzieć. Słuchać nie oznacza usłyszeć. Dlaczego? Patrzymy i słyszymy przez osobistą soczewkę postrzegania. Różni się ona u ludzi stopniem złożoności związanym z poziomem rozwoju świadomości człowieka.

Jedynym źródłem porozumienia pomiędzy ludźmi jest ich otwarte na Miłość serce.

Kiedy Miłość stanowi bazę do tworzenia każdy członek relacji widzi to i czuje.

Jednostronne obdarowywanie jest pozbawione sensu, bowiem wszelkie zdrowe relacje bazują na wymianie energii.

W jakich okolicznościach obdarowywanie innych hamuje ich własny rozwój?

Co czujesz kiedy myśli, słowa i czyny płynące z Twojego serca spotykają się z obojętnością tych, wobec których je wyrażasz?

Jakie sytuacje "zamykają" ludzkie serce, stępiają wrażliwość na odbiór rzeczywistości?

Czym jest nieuczciwość wobec człowieka, który Ci zaufał?

Jeśli na Twojej drodze brakuje Miłości czy Prawdy, stagnujesz bez względu na zasobność portfela czy doborowe towarzystwo.

Rozwój, to konsekwentny wzrost poziomu wibracji. Jak chcesz go uzyskać bez Miłości czy Prawdy w działaniu i doświadczaniu?

Miłość jest prawem sama w sobie jak również źródłem wszelkich najlepszych dla rozwoju decyzji. Jeśli Twój wybór płynie z Miłości, jest równocześnie wyrażeniem Twojej Prawdy. Zatem, jeśli oddalasz się od Prawdy, z jakiego poziomu płynie Twój wybór?