Na czym polega różnica między realizacją z poziomu siły pasji, a kreacją z poziomu odczuwania Miłości?

Pasja, to samorealizacja na bazie wyobrażeń bez uwzględnienia Miłości w odczuciu. Jej siłą motywującą jest żądza.

Kreacja serca, to działanie dla którego bazą jest odczucie Miłości. Jej siłą napędową jest Miłość.

Jakie są następstwa działania z poziomu siły pasji, a dokąd prowadzą czyny rozwinięte na bazie odczucia Miłości?

Działania z pasją, dla którego siłą napędową jest żądza, mogą, ale nie muszą pomnożyć bogactwa materialnego i wszelkich atrybutów z niego płynących - władzy, splendorów, popularności itp. Manipulacja, która jest orężem dla działającego z tego poziomu rozumienia rzeczywistości, człowieka, często prowadzi do rozwoju zawiści, zazdrości, bezwzględności, bezduszności, utrwala problemy emocjonalne i w konsekwencji obniża poziom wibracji własnej bez względu na praktyki medytacyjne czy inne sposoby relaksacji czy podnoszenia energii. Najbardziej tragicznym skutkiem, z mojej perspektywy jest kręcenie się w labiryntach stworzonych przez umysł i niemożność opuszczenia tego nieharmonijnego z samego założenia (patrz święta geometria), wymiaru istnienia.

Istoty kreujące z siły pasji utykają w pułapce tego wymiaru z uwagi na brak możliwości stworzenia w oparciu o cechy, które ukształtowali, harmonijnego doświadczenia życiowego, gwarantującego stabilizację poziomu energii.

Kreacja pomijająca wyższą uczuciowość jest nieharmonijna z samego założenia. Świadomy rozwój oznacza bowiem wzrost poziomu wibracji w zakresie wymiarów człowieka, z których obecności zdajemy sobie sprawę. Emocjonalność jest ludzką piętą Achillesa w świadomym rozwoju.

Jak twierdzą ojcowie psychologii pozytywnej (Seligman, Csikshentmihaly), umiejętność utrzymania emocji na poziomie uczuć wyższych jest integralną składową szybkiego, ludzkiego rozwoju, w tym, doświadczania szczęścia i wzrostu funkcji poznawczych. Dlaczego więc programy szkolne nie przewidują równoległego do poszerzania aspektu intelektualnego osobowości, rozwoju ludzkiej emocjonalności?

Uczucia wyższe, w tym odczuwanie Miłości, są również gwarantem konsekwentnego wzrostu poziomu wibracji, co oznacza rozwój energetyczny człowieka.

Wraz z rozwojem energetycznym, świadoma istota uzyskuje coraz szerszy dostęp do informacji zdeponowanych w Powszechnym Polu Energetycznym. Dzięki nowym koncepcjom poszerza w naturalny sposób okno postrzegania i platformę dla wyrażania siebie.

Podnoszenie wibracji na emocjonalnym poziomie ludzkiej istoty możemy uzyskać na drodze przyjemności, bądź gratyfikacji.

Podobnie jak uzyskanie rozkoszy podniebienia wymaga szczególnych warunków i wybranych potraw, tak i inne zmysłowe przyjemności są uwarunkowane. Wszystkie prowadzą po pewnym czasie do znużenia i przesytu.

Koncentracja uwagi na eskalacji zmysłowych przyjemności, często prowadzi do świata uzależnień i w następstwie rozwoju patologii fizycznych lub psychicznych.

Aby uzyskać oczekiwane stany świadomości, ludzie, którzy utknęli w "przestrzeni eskalacji doznań zmysłowych", rujnują dobre relacje społeczne, niszczą przyjaźń, nie potrafią skorzystać z wielkiego bogactwa, jakie niesie głębia doznań w stabilnym układzie partnerskim. Ich chwiejność emocjonalna i uzależnienie psychiczne, uniemożliwia stworzenie głębokiej relacji opartej na zaufaniu i lojalności wobec partnera. Ich związki są powierzchowne, krótkotrwałe i mało satysfakcjonujące. Wciąż poszukują nowych możliwości, ufając, że ich brak spełnienia tkwi po stronie kolejnego partnera. Cechy, które szlifują w ramach takich doświadczeń, nie sprzyjają stabilności emocjonalnej, co oznacza stagnację w rozwoju bez względu na swoje na ten temat wyobrażenia.

Uzdrowienie emocji jest warunkiem osiągnięcia oświecenia. Nie można tego pominąć. Kiedy zaczniecie poznawać wyższe światy, sami zatrzymacie swój rozwój na tej drodze, aby zająć się uzdrowieniem uczuć. Przykro mi, ale tak już jest.

Drunvalo Melchizedek

Można kochać i wspierać podróż człowieka, ale nie można za niego doświadczać.

Każdy wymiar ludzkiej istoty wymaga czujnej obserwacji pod kątem wyborów i doświadczeń gwarantujących opcjonalny wzrost poziomu wibracji.

Kiedy przestajemy zaprzeczać, że mamy problemy, kiedy wyrastamy z wiary, że ktoś za nas zaliczy lekcje i zdobędzie wiedzę dzięki ich rozwiązywaniu, kiedy wreszcie zaakceptujemy, że to czego doświadczamy sami stworzyliśmy, by poszerzyć wiedzę o sobie, czynimy pierwszy krok na drodze do odrodzenia.