Miłość, to podstawowa siła stwórcza. Definiujemy ją zgodnie z naszym rozumieniem.

Definicja Miłości (podobnie jak i rzeczywistości) ulega zmianie, jeśli dajemy sobie przyzwolenie na rozwój świadomości.

Na czym polega rozwój uwarunkowanej świadomości?

Czym jest uwarunkowana świadomość?

Kim jesteś?
Odpowiedź z poziomu odczuć, określa poziom, do którego w ramach ewolucji uwarunkowanej świadomości dotarliśmy.

Samookreślenie, to baza do dalszego świadomego rozwoju w harmonii z posiadanymi wewnętrznymi cechami i talentami, zgodnie z naszą potrzebą doświadczenia siebie, jako odrębnego, posiadającego wolną wolę i moc stwórczą, bytu.

Uczciwość wobec siebie, udaremnia wszelkie próby manipulowania, które bazują na rozdźwięku pomiędzy naszym odczuciem, a wyobrażeniami dotyczącymi miejsca rozwoju naszej uwarunkowanej świadomości.

Wyobrażenie, to jedynie inspiracja, pomysł do realizacji.
Realizacja rozwija wiedzę poprzez doświadczenie o naszej duchowej istocie, o niewyobrażalnym potencjale twórczym, którego nośnikami jesteśmy jako uwarunkowana świadomość.

Czy związek partnerski utrzymywany przez nieustające "zabiegi" jednej ze stron, dla utrzymania status quo z racji korzyści związanych z układem, rozwija któregokolwiek z partnerów, czy raczej prowadzi do konsekwentnego spadku poziomu energii, a tym samym stagnacji?

Czy uważasz, że istota identyfikująca się ze swą Prawdziwą Naturą ma potrzebę wykorzystywania manipulacji w ramach relacyjności?
Po cóż miałaby to czynić?

Ludzkie relacje mogą stymulować rozwój, jeśli istnieje uczucie i/lub zrozumienie oraz związana z tym wzajemna wymiana Energii.

Wszyscy jesteśmy istotami energetycznymi, co oznacza łączność wszystkich i wszystkiego. Jeśli energia nie zostaje wymieniona, spiętrza się, co oznacza zaburzenia jej przepływu. Każdy "zator" ma swoje konsekwencje, zazwyczaj negatywne.

Gromadzenie dóbr (sam proceder) ma przyczynę, często w pragnieniu zapełnienia niezdrowego uczucia pustki, imponowania innym, pragnienia władzy czy splendorów z nią związanych itd. To wszystko miraż, iluzja, przejściowy stan, który może być uroczy przy założeniu braku przywiązania. Zazwyczaj jednak człowiek identyfikuje własny byt z uwarunkowaną świadomością, niepomny na genezę swego istnienia, a wszelkich porażek doświadcza bardzo boleśnie.