Z mojej perspektywy, człowiek realizujący swój potencjał koncentruje energię psychiczną na jak najpełniejszym wyrażeniu siebie. Poznaje siebie dzięki doświadczeniu, odkrywa własne nieznane oblicze w teatrze życia.
Wspiera wszystko i wszystkich przez najlepszy wybór dla siebie, wybór przez własne serce. Nie oczekuje na oklaski, ani splendory. Nie potrzebuje ich dla dobrego własnego samopoczucia. Nie oczekuje podziwu dla własnych przedsięwzięć, bowiem widzi tę samą mądrość we wszystkim i wszystkich. Żyje wolnością wewnętrzną, co najbardziej boli tych, którzy jej nie czują i często marnują cenne chwile życia na niszczenie tego, czego nie rozumieją, ale w swym wyobrażeniu, a raczej z pozycji wybujałego ego, chcą dostosować do własnych partykularnych potrzeb i interesów. Hipokryzja przybiera różne oblicza, ale bazą dla manifestacji działania hipokryty jest przekonanie o jego własnej nieomylności, a celem, niekoniecznie dzielenie się subiektywnym oglądem rzeczywistości dla poszerzenia wiedzy. Nierzadko bywa nim, zmuszanie innych do uległości wobec indywidualnego światopoglądu traktowanego jako niepodważalna prawda uniwersalna. Konsekwencją braku podporządkowania imaginacjom hipokryty jest gniew i agresja przejawiające się jako osąd, opinia bądź dyskredytacja wyimaginowanego przeciwnika, obliczone na zniszczenie tego, czego zmanipulować nie można.

Czy można rozwijać talent muzyczny bez codziennej pracy z instrumentem?
Czy można rozwijać serce bez wyrażania Miłości?

Miłość, to nie efemeryczne uczucie, ale najpotężniejsza Energia Stwórcza. Dostęp do jej potencjału uzyskuje człowiek, który wybiera odczucie Miłości, jako bazę do tworzenia swego świata, a tym samym, siebie. Każdy wybór, a następnie doświadczenie na bazie tej Energii, poszerza dostęp do jej potencjału zdeponowanego w naszym własnym sercu.

Ulotne uczucie może jedynie zainicjować dostęp do naszego serca.

Doświadczenie życiowe skutecznie rewiduje wyobrażenia o realnym poziomie rozwoju człowieka w poszczególnych aspektach jego osobowości.

Często głusi zaczynają słyszeć, a ślepi widzieć dopiero w godzinie ich własnych problemów. Życie jest nieprzewidywalne, a Prawo Przyczyny i Skutku precyzyjnie zwraca wkład własny. Warto o tym pamiętać wtedy, kiedy jeszcze możemy wybierać.

Co dla Ciebie oznacza termin - kochać siebie?

Problemu pokoju na świecie nie rozwiążą politycy, ani konferencje, ale ludzie, którzy odkryją drogę do Ciszy w sobie. Świat jest jedynie lustrem, w którym przegląda się uwarunkowana świadomość, stąd wszelkie zewnętrzne działania mają wartość iluzoryczną.

Nie przejmuj się tym, jak jesteś postrzegany. Ludzie widzą nie Ciebie, ale siebie, swoje wewnętrzne uwarunkowanie.

Miłość w odczuciu akceptuje wybory innych. Postawa taka, wynika ze zrozumienia, iż każdy człowiek poznaje siebie dzięki doświadczeniu, którego konsekwencją jest lepsze rozumienie swego doświadczenia i rzeczywistości.
Nie oznacza to jednak biernej postawy wobec niegodziwości żądzy demonstrowanej przez wielkie ludzkie ego.

Orężem w konfrontacji z niegodziwością jest wiedza, której źródłem jest Miłość. Orężem żądnego ego jest manipulacja.

Jak nauczał Budda, istnieją trzy bramy świata piekielnego: zachłanność, gniew i głupota. Kto potrafi się przed nimi uchronić, podąża drogą rozwoju rozumianego jako wzrost wiedzy o nieskończonym bogactwie własnej Duszy.

Droga rozwoju poprzez odczuwanie Miłości ujawnia doskonałość Duszy, która manifestuje się poprzez mądrość, piękno, harmonię, współczucie, miłosierdzie, odwagę, uczciwość, sprawiedliwość, jedność itd.

Dlaczego orężem Miłości jest wiedza? Miłość jest Energią Stwórczą. Jeśli człowiek ją odczuwa, posiada dostęp do zasobów wiedzy tworzenia na bazie Miłości. Z uwagi na to, że narzędziem twórczym Najwyższego Stwórcy jest Miłość, wiedza ta jest nieskończona.