Witaj na blogu!

Rozwój DCCCXXXVI

Rozwój DCCCXXXVI

Umysł jest przyjacielem, albo wrogiem dla rozwijającej się, uwarunkowanej świadomości. Jeśli serce wypełnia Miłość, Twoje myśli świetliste i piękne, a kreacja odzwierciedla zawartość pięknego umysłu. Kiedy w sercu jest gorycz, Twój umysł zasiedlają negatywne myśli, świat tworzony na ich bazie jest przykry i ponury. Wybór serca, to wybór drogi do Boga i sposobu podróżowania.

***

Kiedy umysł jest uważny? Wtedy kiedy bezwysiłkowo koncentruje się na danej osobie, wydarzeniu bądź tym, co kocha. Zatem rozwój warunkuje dostęp do otwartego na Miłość serca. Wybory z odczucia Miłości niosą adekwatną do potrzeb danej istoty wiedzę. Miłość w odczuciu (nie w wyobrażeniu), to droga optymalnego rozwoju człowieka bez względu na etap osobistego wzrastania. Warunek: trzeba ją odczuwać.

***

Każda myśl jest twórcza, ale tylko myśli, które pojawiają się w umyśle na bazie Miłości, realnie transformują człowieka i jego życie.

***

Nie trudno zmienić myśli, o wiele trudniej życie, jeśli myśl stanowi puchową pierzynką dla blokad. Programowanie nie uzdrowi człowieka. Jedyną energią uzdrawiającą jest miłość własnego serca. Jeśli potrafimy działać z miłości i z miłością, uzdrawiamy swą istotę również karmicznie.

***

Dopóki negatywne myśli spontanicznie pojawiają się w umyśle dopóty Pole Energetyczne Człowieka jest zanieczyszczone niskimi wibracjami. Ujawnienie negatywnych wibracji poprzez negatywną myśl powinno skłonić do poszukiwania przyczyny i ujawnienia poziomu, na którym znajduje się matryca - źródło pochodzenia. Świadomość obecności matrycy powinna mobilizować do jej uwolnienia. Najczęściej jednak ludzie dystansują się do obecności problemu w nich samych. Utożsamienie siebie ze Świadomością na poziomie umysłu nie oznacza integracji z Duszą.

***

Umysł dzieli, Miłość, integruje.
Umysł bez Miłości prowadzi donikąd. Przywiązanie jest wyrazem ludzkiej potrzeby. Jest naturalnym stanem wyrażania uczuć na pewnym etapie rozwoju. Kiedy poziom emocjonalny wysyci Światło, przywiązanie ustępuje miejsca wysokiej wibracji. Wówczas przywiązanie odpada jak liście jesienią.

***

Myśli odzwierciedlają poziom wibracji i korespondują z ciałem emocjonalnym. Im wyższy poziom wibracji człowieka, tym bardziej świetliste myśli.

***

Można trenować umysł i dzięki systematycznemu ćwiczeniu wejść w stan bez myśli, który wielu ludzi identyfikuje z Ciszą. Kolejnym poziomem Ciszy jest jej odczucie w przestrzeni serca. Ten stan odczuciowy wiąże się z niezakłóconym przez niskie wibracje (blokady), przepływem Światła przez aurę. To wstęp do Jedności.

***

Kiedy medytacja prowadzi do odkrycia Miłości? Jeśli w toku ewolucyjnego rozwoju człowiek nie rozwinął własnego serca, medytacja nie odkryje Miłości na subtelniejszych wyższych poziomach istnienia. Brakuje bazy pod postacią świadomego rozwoju uczuć wyższych na poziomach niższych wibracyjnie.

***

Czy może odczuwać i emanować Miłością z wyższych poziomów Ciszy, człowiek, który nie odkrył Miłości w odczuciu w toku ewolucyjnego rozwoju na niższym poziomie rozwoju świadomości na przykład w świecie zmysłów?

***

Wszelkie praktyki pozbawione Miłości do siebie i różnych aspektów rzeczywistości są formą manipulowania różnymi poziomami swej istoty dla uzyskania celów: materialnych lub tak zwanych duchowych. To droga donikąd.

***

Źródłem praktyki zarządzania umysłem powinna być Miłość w odczuciu, a nie spekulujący umysł.

***

Kiedy Twoje serce wypełnia Miłość, czy potrzebujesz je dyscyplinować? Jakiej praktyki wymaga Miłość?
Miłość, to uosobienie wolności wyboru. Jest jak wiatr, który wieje gdzie chce. Tak też czyni istota, która czuje muzykę Miłości. Bez względu jednak na to, co czyni, jej działanie niesie dobro dla wszystkich czujących istot.

***

Kochaj całym sercem, w tym siebie, a nigdy nie zabłądzisz.



Pozdrawiam
Teresa Maria Zalewska



Ilustracja tekstu: Alain Audet z Pixabay

Więcej w tej kategorii: « Rozwój DCCCXXXVII Rozwój DCCCXXXIX »
Powrót na górę