Jedni wkraczają do Ciszy, aby uzyskać energię i wiedzę, którą wykorzystują w ramach codziennego, ziemskiego doświadczenia.
W kreacji doświadczają niematerialnego Ducha.
Poszerzają świadomość, dzięki doświadczeniu.
Inni, pozostają w Ciszy i odkrywają tajemnice, które kryje w sobie.
Miłość jest Przewodnikiem.
Zawsze.
***
Boska Świadomość, a tym jest każda forma, zawsze zasługuje na wszystko, co najlepsze, ale nie zawsze urzeczywistnia.
Dlaczego?
***
Twoje ciało fizyczne, podobnie, jak i Twój umysł, to doskonałe narzędzia dla doświadczenia potencjału niesubstancjalnej Duszy na obecnym poziomie rozwoju świadomości, w rzeczywistości 3D.
W wyższym wymiarze, ciało fizyczne zostaje zastąpione przez mniej zagęszczone ciało świetliste, nadzmysły duchowe zastępują zmysły ciała fizycznego, a mądrość Duszy, umysł człowieka.
Dusza (duchowe ego) rozwija się nadal w rzeczywistości Światła.
***
Człowiek definiuje świat w harmonii z własnym jego odczuciem i zrozumieniem.
Miłość jest Energią.
Sposób jej postrzegania i doświadczania warunkuje poziom rozwoju świadomości.
***
Ruch na zewnątrz, czy do wewnątrz?
Dokąd zmierzasz?
Na zewnątrz siebie, do bogactwa świata zmysłów, czy w głąb siebie, do tajemnic ukrytych w Ciszy?
Co jest Twoja rzeczywistością?
Jedność Ciszy, czy różnorodność lustra świata?
Czy traktujesz lustro jako możliwość urzeczywistnienia niesubstancjalnego Ducha, czy jako rzeczywisty świat, który usiłujesz podporządkować własnym wyobrażeniom?
***
Pozostań w jedności z Jestem na każdą chwilę.
Traktuj lustro – świat jako możliwość wyrażania niesubstancjalnego Ducha, ale nie przywiązuj się do rezultatów.
Ciesz się z możliwości samopoznania i wracaj do rzeczywistości Jedności.
Doświadczaj obecności innych ludzi – światów z ciekawością i akceptacją ich odmienności.
***
Dyscyplina, to jeden z odkrytych darów Ducha.
Szlachetna cnota.
Zespół szlachetnych cnót warunkuje możliwość stworzenia satysfakcjonującego doświadczenia, odzwierciedla uzyskany poziom rozwoju – również z energetycznej perspektywy.
Szlachetne cnoty stanowią kody dostępu do wyższych wymiarów. Umożliwiają pozostanie w nich i rozwój poza cyklem samsary.
***
Bóg jest Nicością, Pustką, która wypełnia wszystkie formy.
Miłość ramuje Pustkę.
Język świętej geometrii opisuje ramy Boga.
Człowiek ramuje swoje doświadczenie przez przekonania, które w miarę rozwoju, zmieniają się.
Wszystkie przekonania znikają w miarę integracji ze Światłem, a kiedy ono wypełnia każdy atom, Wielki Duch realizuje Siebie przez formę.
***
Kiedy pozostajesz w jedności ze sobą, wyrażasz ją w samorealizacji, uzdrawiasz różne poziomy własnej istoty, te które uzupełniania wibracji potrzebują.
Czy naprawdę to my wybieramy Miłość, czy raczej ona wybiera nas?
Z mojej perspektywy, wybierając odczucie na przewodnika, kreując z odczucia, wkraczamy na drogę prowadzącą do odkrycia Miłości, która Jest.
Pozdrawiam
Teresa Maria Zalewska