Czym jest rozwój świadomości?
Z mojej perspektywy to stały, konsekwentny wzrost wibracji, któremu towarzyszy poszerzenie postrzegania.
W ramach poziomu wibracji istnieje mnogość możliwości jego uzyskania, ale harmonijny realny wzrost świadomości jest uwarunkowany dostępem do Miłości — jej odczuwaniem.
***
Czy szczęście ma cokolwiek wspólnego z eskalacją przyjemności?
Psychologia pozytywna traktuje przyjemność jako składową szczęścia, ale wskazuje na gratyfikację, jako sposób na uzyskanie spełnienia w ramach doświadczenia optymalnego.
Istotną składową szczęścia w równaniu Seligmana jest umiejętność utrzymania uczuć wyższych na stabilnym poziomie, co zależy zarówno od warunków zewnętrznych, jak i pracy nad sobą.
Praca sprowadza się do samoobserwacji i wyborów, które harmonizują z naszym potencjałem twórczym, preferencjami i priorytetami.
Tylko wówczas, kiedy warunki są spełnione, możemy doświadczać stanu uskrzydlenia w ramach samorealizacji i wzrastać energetycznie do odkrycia Miłości Uniwersalnej w odczuciu.
Otwarcie wrót na realizację z tego poziomu, to droga do doświadczenia Jedności i zamknięcie etapu rozwoju, w którym identyfikowaliśmy własną tożsamość z ciałem fizycznym.
Dalsza ewolucja przebiega w harmonii z inspiracjami z poziomu intuicyjnego wglądu (zwanego wyższym umysłem) w integracji z odczuciem Miłości. Inspiracje z poziomu wyższego umysłu wykorzystane w praktyce podnoszą dalej wibrację, a istota zmierza do opuszczenia wymiaru w procesie wniebowstąpienia.
***
Jaką rolę pełnią emocje zwane negatywnymi?
Z mojej perspektywy informują nas o stłumionym bólu, którego źródłem może być brak realizacji potrzeb.
Jeśli odczuwamy je, zweryfikujmy zawartość myślową naszego umysłu. Często potrzebujemy samoobserwacji i czasu, ale warto popracować nad sobą. Negatywne emocje stanowią bazę do rozwoju wszystkich chorób, w tym raka i chorób układu krążenia.
Nie zawsze możemy zaspokoić nasze oczekiwania związane ze światem zewnętrznym, ale mając świadomość wpływu emocji i myśli na funkcjonowanie organizmu, należy nauczyć się zarządzać tymi poziomami.
Z mojego doświadczenia, trzeba skorzystać z odczucia (intuicji) i wybrać narzędzia do nauki zarządzania w harmonii z preferencjami i predyspozycjami.
Kochaj to, co robisz, rób to, co kochasz.
***
Poszerzaj swoją biel, a czerń stanie się jej ozdobą.
Cóż to oznacza?
Rób to, co potrafisz, w harmonii z wiedzą, którą posiadasz, by poszerzać harmonijnie dostęp do własnego potencjału i kreować to, czego pragniesz.
Nie walcz ze światem. Nawet jeśli uda Ci się zmanipulować świat według własnych oczekiwań, po pewnym czasie, rozpadnie się jak wszystko, co tworzy myśl.
Najtrwalszą jest spuścizna twórczości na bazie mądrości serca. Kreuj z odczucia Miłości i ciesz się zwartością własnego potencjału w świecie zmysłów.
Nie dla czegoś.
Dla samej przyjemności tworzenia.
To nagroda sama w sobie.
***
Kiedy identyfikujemy swoją tożsamość z ciałem fizycznym, umysłem osobowym i emocjami, koncentrujemy swą uwagę na uzyskaniu harmonii, dzięki metodom opartym na przekonaniach — spuściźnie przeszłych doświadczeń.
Projektujemy zdobytą wiedzę na teraźniejszość i oczekujemy przewidywalnych rezultatów. Rzadko odczuwamy satysfakcję, ale często tłumimy nieharmonijny uczucia — efekt konfrontacji przeszłości z teraźniejszością.
Jak udokumentował Seligman, eskalacja przyjemności (konsumpcja), daje krótkotrwały efekt podniesienia nastroju, gratyfikacja, utrzymuje nasze dobre samopoczucie dłużej, a jeśli inwestujemy w rozwój świadomie, staje się naszym sposobem życia.
Nowa wiedza bowiem otwiera nieznane oblicze świata zewnętrznego, który z kolei stymuluje człowieka poprzez nieznane wyzwania do poszukiwania odpowiedzi w ramach samorealizacji.
W moim odczuciu do harmonijnego rozwoju potrzebujemy utrzymania uczuć wyższych na najwyższym możliwym poziomie wibracji i otwarcia serca na Miłość w odczuciu.
To ostatnie to preludium do doświadczenia Jedności w Wielości i Wielości w Jedności.
***
Odpowiedzialność w ramach świadomego rozwoju to baza do transformacji przekonań.
Za co powinniśmy wziąć odpowiedzialność?
W moim odczuciu, za zawartość umysłu i stan uczuć.
Ludzie często traktują świat zewnętrzny, jako źródło problemów.
Niewątpliwie środowisko życia może sprzyjać harmonii lub niezbyt miłym doświadczeniom.
Pamiętajmy jednak, szczególnie w trudnych sytuacjach, że myśli są w naszym umyśle, a uczucia są wibracjami naszego ciała emocjonalnego, co oznacza, że mamy wpływ na ich zmianę. Trzeba jedynie znaleźć sposób i nauczyć się nimi zarządzać.
Łatwo żyć, kiedy środowisko zewnętrzne sprzyja utrzymaniu dobrego nastawienia i wysokiej jakości uczuciom, jednak na obecnym etapie rozwoju świadomości, tylko niewielu ludzi ma tę korzystną sytuację.
Ogromne znaczenie w procesie przyjęcia odpowiedzialności za to, co myślimy i co czujemy, ma samorealizacja w ramach wykonywanej pracy.
Celem, który prawdopodobnie wybrała Dusza (samorealizacja w trudnych warunkach), jest zbudowanie silnej, niepodatnej na manipulację i obce wpływy osobowości.
Tylko dzięki silnej osobowości możemy realizować marzenia i wzrastać w wibrację, stąd wybór trudności jako sposobu odkrycia potencjału mocy w sobie.
Pozdrawiam
Teresa Maria Zalewska
Fot. Teresa Maria Zalewska