Jedni wkraczają do Ciszy, aby uzyskać energię i wiedzę, którą wykorzystują w ramach codziennego, ziemskiego doświadczenia.
W kreacji doświadczają niematerialnego Ducha.
Poszerzają świadomość, dzięki doświadczeniu.
Inni, pozostają w Ciszy i odkrywają tajemnice, które kryje w sobie.
Miłość jest Przewodnikiem.
Zawsze.
Cisza. Pustka. Nicość. Bóg.
To wszystko, co Jest.
Samopoznanie, to cel manifestacji.
Wszystkie formy we wszystkich wymiarach służą realizacji tego celu.
Samoświadome formy tworzą swoje światy na podobieństwo Boga (aspekt siebie jako stwórcy własnego świata).
Jeśli odkryją Miłość w odczuciu, integrują się z całością manifestacji, ponieważ Energia Stwórcza Boga jest Energią Miłości.
Człowiek jest na etapie odkrywania roli tej najwyższej stwórczej wibracji we własnym doświadczeniu.
Zazwyczaj tworzy swój świat w oparciu o niższe energie stwórcze – siły materialnej natury (dobroć, pasję i ignorancję).
Bóg żyje w każdym domu, bowiem Dusza Najwyższa jest samą Zasadą Bytu, Esencją Źródła.
Człowiek urzeczywistnia własne jej zrozumienie.
***
Zaopiekuj się swym ciałem, swym doskonałym narzędziem samo wyrażenia.
Jest niezbędne dla wzrostu wibracji, dla doświadczenia własnych wyborów.
Ale… Nie identyfikuj z nim swojej tożsamości.
Pozostań na każdy moment „tu i teraz” w głębinach swej istoty, w integracji z Duszą.
Czy dostrzegasz różnicę pomiędzy wyobrażeniem o doskonałości a realizacją z odczucia Miłości, która odkrywa doskonałość (pod postacią darów Ducha) w twórczości?
Miłość.
O Miłości mówi się wiele, pisze wielkie poematy i eseje, ale nic to nie znaczy,
gdy z Ducha Istoty nie wyjdzie i się nie narodzi, a Duch jej nie doświadczy.***
Aby opuścić strefę cierpienia, trzeba zapomnieć o tym, co było, odkryć potencjał twórczy i tworzyć!
Obserwować.
Zmieniać przekonania nie rezonujące z odczuciem nowego ja.***
Wyjść z cierpienia to jakby pozbyć się własnego cienia!
Ptakiem we wnętrzu swem się stać, bo ptak na niebie nie ma cienia.