Z mądrości starożytnych wynika, iż każde ludzkie pragnienie musi się spełnić.
Im większa koncentracja energii myśli, im bardziej intensywne zabarwienie emocjonalne, tym większe prawdopodobieństwo realizacji. Często jednak można zaobserwować u ludzi tendencję do marzycielstwa bez uczynienia na materialnym poziomie życia jakiegokolwiek kroku, by urzeczywistnić pragnienie. Oni też doświadczają głębokich rozczarowań, zamiast cieszyć się życiem.
Słowo, barwa, dźwięk. Narzędzia, czy ściśle określona długość fali… Zabawa w stwórcę własnego doświadczenia, czy możliwość uzupełnienia niedoboru częstotliwości wibracji warunkującej harmonię w organizmie? Piękno, czy potrzeba?
ŚWIAT, to ocean energii o różnej gęstości. W tej kwestii mądrość starożytna i współczesne teorie fizyki kwantowej pokrywają się. Czy człowiek, to tylko określona częstotliwość wibracji?
Czy wiesz, że jesteś twórcą?
Takie pytanie i jednocześnie zawartą podpowiedź usłyszałam przed wieloma laty z ust wspaniałego nauczyciela. Wtedy wydawało mi się to niedorzeczne. Twórczość kojarzyła mi się z wielkimi artystami, wybitnymi reprezentantami sztuki, a ja..... kimże wówczas byłam?
Tylko studentką medycyny wkuwającą anatomię prawidłową.
Twórczość.
Uprawiamy ją w każdej chwili naszego istnienia. Świadomie, czy nie, jesteśmy odpowiedzialni za nasze dzieło i sami też zbieramy żniwo naszych wyborów.
Twórczość. Ta „ mała” i ta „ duża”, znana i nigdy poza nami nie oglądana, prowadząca do harmonii i ta niosąca ból i cierpienie. Jakże jesteśmy płodni, lecz czy aby na pewno rozumiemy, czemu służą rezultaty naszego kreowania?
Pomalować świat.
Malarstwo. Biorę do ręki pędzel. Szybkim zdecydowanym ruchem nanoszę kolejne plamy. Skąd płynie inspiracja? Dlaczego właśnie ten kolor, ta farba?
Wewnętrzna moc wyraża się przeze mnie, przez narzędzie, którym jest moje ciało.
Odczucie spokoju, pewności i radość.