Być.
To jest wyzwanie.
Zobaczyć myśl, jako narzędzie twórcze.
Doświadczyć emocji i je potraktować, jako narzędzie poznawcze.
Postrzegać działanie, jako sposobność doświadczenia niematerialnego Ducha.
Smakować, celebrować, dotykać, słyszeć, odczuwać.
To cel wyzwania.

Byliśmy, Jesteśmy i Będziemy Światłem Boskiej Świadomości.
Życie tu i teraz wynika ze zrozumienia, że nikt i nigdy nie będzie kimś większym, niż Jest, ani kimś mniejszym.
To, co się zmienia wraz z rozwojem,  to wiedza o potencjale Ducha, a wraz z nią, sposób postrzegania siebie i tworzenia swych doświadczeń.
Szczęście nie jest uwarunkowane, ani  odniesieniem sukcesu w świecie tworzonym poprzez myśli, słowa i czyny, ani realizacją marzeń.
Szczęściem z perspektywy człowieka utożsamiającego się z Duchem  jest sam fakt istnienia i możliwości twórcze. Aby jednakże zmienić perspektywę z identyfikacji własnej tożsamości jako odrębnego bytu na tożsamość duchową,  potrzebny jest wzrost świadomości. Warunkuje go otwartość na praktyczne wykorzystanie nowej wiedzy i wzrost wibracji dzięki samorealizacji. Miłość jest niezbędnym warunkiem rozwoju.