Najsmutniejsze w ludzkich relacjach jest przedmiotowe traktowanie człowieka przez człowieka. Kiedy Miłość puka do drzwi, pojawia się spontaniczność, którą widać, słychać i czuć.

Brak reakcji na Miłość wyrażoną przez słowo, dźwięk, dotyk, spojrzenie oznacza, że to z czym się komunikujemy nie rezonuje z naszym wnętrzem, że na drodze przepływu wibracji miłości do naszego serca jest blokada. Gdyby człowiek poczuł w sercu śpiew ptaków, aromat kwiatów, słowo wypowiedziane z serca innej istoty, nigdy nikogo nie skrzywdziłby, ale wspierał całym sercem, wszelkimi umiejętnościami każdy odruch życia płynący na fali Miłości.

Jeśli odkryłeś w sercu blokadę, która przejawia się w braku reakcji na dar serca innego człowieka, skup się na tym, z czym rezonujesz, co Cię "dotyka". To klucz do uwolnienia serca z pancerza lęków i starych przekonań. Idź za tym odczuciem i obserwuj siebie. Sprzymierzeńców do uwolnienia bólu serca masz wielu. Matka Natura jest najpotężniejszym z nich.

Każdy człowiek, to dar dla człowieka, każda minuta odkrywa nową możliwość wyrażania Miłości. Im więcej Miłości w relacjach, tym większy spokój w umyśle i błogość w sercu.

Czy kochający człowiek jest zdolny do niszczenia kogokolwiek przez własny wybór?

Czy kochająca istota manipuluje ludzkimi uczuciami?

Rozwój uczuć wyższych, aż do otwarcia bram serca na Miłość, to proces w ramach którego świadomie wybieramy uczucia do tworzenia. Negatywne emocje, które pojawiają się w codziennym doświadczeniu traktujemy jako źródło informacji o realnych potrzebach, a następnie transformujmy do poziomu spokoju. Narzędziami służącymi temu celowi są ćwiczenia, spacer, interesująca rozmowa, a nade wszystko, zaangażowanie w realizację tego, co kochamy.

Umiejętność zarządzenia tym wymiarem człowieka eliminuje stopniowo chaos wewnętrzny, a uporządkowanie, które wprowadza skupienie na realizacji opartej na uczuciach wyższych, skutecznie podnosi poziom energii. Wraz z tym procesem, w umyśle gości coraz więcej jasnych pozytywnych treści, które decydują o samopoczuciu i kierunku naszej codziennej twórczości.

Miłość, to Energia, którą czujemy. Wyobrażenie o Miłości inicjuje drogę jej rozwoju, o ile wybierzemy Miłość na swego przewodnika.

Miłość na poziomie uczuć rozwijamy w działaniu. Dotyczy każdego aspektu własnej istoty, a następnie rzeczywistości, do którego posiadamy świadomy dostęp.

Miłość transcendentalna, to konsekwencja podążania drogą wyborów, dla których Miłość jest przewodnikiem. Na obecnym etapie rozwoju emocjonalnego, istotne jest zauważenie siebie w kategorii istoty posiadającej emocje oraz nauka zarządzania tym poziomem z tendencją do wyborów na bazie odczuwanych uczuć wyższych. To droga opcjonalnego rozwoju również mentalnego wymiaru naszej istoty.

Rozwój dokonuje się zawsze z pozycji, na której człowiek znajduje się tu i teraz. Programowanie siebie bez konfrontacji z odczuciem, wynika najczęściej z zachłanności na uzyskanie szybkich efektów, na odnalezienie siebie tam, gdzie odczuciowo nie docieramy. Porady ludzi, którzy nie czują tego, co wyrażają przez słowa, są bez znaczenia pod kątem rozwoju tak dla nich, jak i innych. Pobożne życzenia, to wyraz niewiedzy dotyczącej drogi podążania do wyższego poziomu rozumienia siebie i zmiany doświadczeń.

Spójrz na swój wybór. Każdy skutkuje zgodnie z Prawem Przyczyny i Skutku. Tworzysz w ten sposób nie tylko swój świat, ale przede wszystkim, siebie. Cechy, które ukształtujesz dzisiaj, będą wyznacznikiem Twojego życia jutro. Świadomy wybór minimalizuje konsekwencje pod postacią bólu i cierpienia. Życie zawsze będzie Cię pytało: co wybierasz? A potem doświadczysz tego, co sam stworzyłeś.

Życzę Ci podróży bez powtarzania wciąż tych samych lekcji. Pozdrawiam.

Czy dostrzegasz różnicę pomiędzy wolnością, a samowolą oraz skutkiem wyborów wolnej istoty, a konsekwencją czynów w oparciu o samowolę?

Czym, z Twojej perspektywy jest Zasada zarządzająca manifestacją kosmiczną?

Jaki istnieje związek pomiędzy wysoką etyką moralną, a poziomem rozwoju świadomości?

Patrzeć i dostrzegać, słuchać i usłyszeć, to wielka umiejętność. Wiąże się z otwartym na miłość, jej odczuwanie, sercem.
Każdego dnia otrzymujemy dary: ciepło słońca, piękno natury, uśmiech innego człowieka, wiedzę, która może, o ile tak zadecydujemy, wesprzeć naszą życiową podróż, a nade wszystko zainteresowanie naszymi potrzebami, które wypływa tylko z kochającego serca.
Czy naprawdę widzimy te dary, czy skupiamy się jedynie na fiksacji naszego umysłu, który upatruje Miłości i jej atrakcji, zazwyczaj tam, gdzie jej nie ma, gdzie często piękne jest tylko opakowanie...?...
Jeśli naprawdę tego nie widzisz, zatrzymaj się i zweryfikuj swoje przekonania.

Nie istnieją pieniądze za które kupisz zainteresowanie Twoimi potrzebami, troskę, ciepło serca innego człowieka. Szanuj to, bowiem wszystko inne, to jedynie gra, którą możesz nabyć za pieniądze.

Fiksacja na żądzy (odróżnij od potrzeby), zaślepia. Miłość nas otula, wspiera, inspiruje, podnosi wibrację, motywuje do działania, ale my trwamy, jak kamienne posągi w swym uporze, w wyobrażeniu o Miłości.

Istnieje wiele poziomów wiedzy, z której człowiek czerpie inspiracje do działania. Istnieje wiele poziomów nauczania, ale prawdziwy nauczyciel, korzysta w relacji z uczniem, z bogactwa własnego doświadczenia. Jeśli nie doświadczysz tego, czego nauczasz, operujesz pustymi słowami. Taki rodzaj przekazu nie ma wpływu na rozwój tak nauczyciela, jak i ucznia.

Jeśli nie doświadczysz ciężkiej choroby własnej czy przewlekłej traumy tych, których kochasz, nie zrozumiesz wyborów takiego człowieka. Miłość trwa. Jest tam, gdzie jest potrzebna czy wręcz konieczna, by ktoś żył i mógł dzięki temu, przepracować swoje trudne lekcje. Wszyscy jesteśmy Energią tego samego Ducha. Różnimy się sposobem podążania i poziomem zrozumienia. Co dzieje się tragicznego jednemu z nas, wpływa w holograficznej rzeczywistości na pozostałych. Stąd dbałość o siebie ma wpływ na pozostałych. Dbałość o innych, rozwija i uzdrawia nas.

Energia Miłości w odczuciu jest nieodzownym elementem wkroczenia do wyższego poziomu urzeczywistnienia siebie. Miłość, to nie tylko wyobrażenie o Miłości, to również jej odczuwanie wobec siebie i każdego aspektu rzeczywistości. Rozwój miłości dokonuje się w codziennej praktyce, czyli w myślach, wyborach i działaniu.

Czy naprawdę rozumiemy motywy wyboru innych ludzi? Każdy z nas widzi ten sam świat inaczej. Filtr postrzegania każdego człowieka zbudowany jest z wypracowanych cech wewnętrznych i przekonań. Jest niepowielalny. Jaki sens zatem ma ocena czy osądzenie czynów innego człowieka z perspektywy naszego indywidualnego uwarunkowania?

Wiedza, to początek procesu, dzięki któremu rozwija się nasza świadomość. Rozwój wewnętrzny, który jest następstwem wykorzystania wiedzy w działaniu, ma miejsce, kiedy jego siłą napędową jest Miłość.

Sztukę tworzenia poznajemy... tworząc.

Miłość, to najpotężniejsza Energia stwórcza. Tylko w odczuciu i działaniu doświadczysz jej mocy w sobie, jak i skutków jej wykorzystania, w kreacji. O dostępie do tej Energii decydują nie słowa, ale kochające czyny. Bez czynu, słowo jest puste.

Nikt nie poznał tajemnic sztuki kulinarnej i nie został w niej ekspertem, pałaszując z apetytem smaczny posiłek. Podobnie rzecz się ma ze sztuką tworzenia harmonijnego doświadczenia życiowego, sprzyjającego poszerzaniu okna postrzegania i doświadczania Jedynej Rzeczywistości, a więc realnemu rozwojowi świadomości.

Nie każdy musi być ekspertem, żeby smacznie zjeść, o ile dysponuje odpowiednimi środkami finansowymi. Mniej pomyślnie wygląda to z pozycji sztuki tworzenia doświadczeń życiowych gwarantujących realny rozwój świadomości. Wchłanianie nowych koncepcji bez ich zastosowania nie transformuje nas samych. Podobnie rzecz ma się z medytacją czy technikami pracy z energią.

Rozwój świadomości, to proces poszerzania okna rzeczywistości w ramach codziennego doświadczenia. Sposób podążania wybieramy sami. Warto wyposażyć się na tę szczególną podróż w konieczne dla harmonijnego podróżowania, akcesoria, by nie marnować czasu, który jest nam dany.

Różnica pomiędzy przyswajaniem wiedzy, a rozwojem świadomości polega na tym, że rozwój jest integralnie związany z wewnętrzną przemianą człowieka, zaś "konsumpcja" wiedzy, prowadzi do stagnacji. Rozwój, to droga do transformacji postrzegania i doświadczania siebie i rzeczywistości, zmiany nie tylko w wyobrażeniu, ale również w odczuciu.