Wszelkie definicje dotyczące rzeczywistości wynikają z potrzeby rozumienia tego, co postrzegamy i doświadczamy. Zmieniają się wraz ze zmianą sposobu postrzegania i rozumienia, a więc wraz ze zmianą poziomu naszej świadomości.

Poziom rozwoju świadomości jest soczewką, poprzez którą odbieramy Jedyną Rzeczywistość.
Rzeczywistość JEST.
To co zmienia jej odbiór, to nasze nieustannie transformujące się "wnętrze", nasza Indywidualna Energia.

Świadoma siebie istota sama decyduje o kierunku własnego rozwoju, a więc kształtuje "soczewkę postrzegania".

Wybór podyktowany jest potrzebą poznania Jedynej Rzeczywistości, a siłą napędową rozwijającego doświadczenia jest Moc Miłości.

Stabilna "soczewka postrzegania" warunkuje harmonię doświadczania pomimo nieustającej transformacji wielu poziomów ludzkiej istoty.

Strach, lęk, obawa, niepokój deformują soczewkę postrzegania i zaburzają proces rozwoju.

Kto i dlaczego tworzy warunki funkcjonowania, w ramach których dominującym uczuciem jest lęk?

Co jest dla Ciebie bazą do budowania samooceny... Pierwotna Boska Natura, która jest "centrum istnienia" dla każdej formy życia, czy "ja" osobowe, czyli osobowość stanowiąca zlepek wyobrażeń o sobie, wyobrażeń ugruntowanych przez doświadczenia?

Jak twierdzą fizycy, na poziomie kwantów wynik eksperymentu zależy od nastawienia eksperymentującego. Warto pamiętać, że w doświadczeniu życiowym jest podobnie. Twoje nastawienie (najgłębsze wewnętrzne przekonania) decydują o skutkach działania.
Jeśli doświadczyłeś traumy, zaakceptuj, że stworzyłeś ja sam, najczęściej nieświadomie (często w odległej przeszłości tkwią jej korzenie).
Zaakceptuj ten fakt, a następnie dzięki wiedzy o swej Naturze i umiejętności zarządzania mentalnym i emocjonalnym poziomem życia, twórz najwspanialsze doświadczenie w oparciu o własne talenty, preferencje i priorytety.

Jeśli będziesz dostatecznie konsekwentny w swym nowym działaniu, powoli stare wzorce postrzegania, myślenia i tworzenia zostaną "wyparte" przez nowe, bardziej świadome wybory.

Zaprzeczanie, to pierwszy etap uzdrawiającej przemiany. Im krócej w nim tkwisz, tym szybciej stworzysz bardziej świadomie swoją rzeczywistość i... nowy poziom istnienia własnej istoty.

Zanim jednak na tej drodze dotrzesz do akceptacji, prawdopodobnie doświadczysz zmienności nastroju z depresją włącznie, ale przedtem, jeśli wierzysz w potęgę zwaną Najwyższym Stwórcą, trochę czasu zajmą Ci pertraktacje w stylu: Boże jeśli Ty mi dasz to, czego potrzebuję, to ja Ci obiecuję... i tym podobne.

Nasz świat, to świat naszych wewnętrznych głęboko zakorzenionych przekonań, wyobrażeń, myśli, słów i działań. Często zapominamy o subiektywnym odbiorze Rzeczywistości. Projektujemy nasz ogląd Rzeczywistości na otoczenie w przekonaniu o naszym jedynym i słusznym jej odbiorze. Brak podporządkowania innych traktujemy jako własną porażkę, bądź niezrozumienie dla naszych szczytnych idei.

Owszem. Nowe idee wzbogacają życie jednostki i całych społeczności, ale ich przyjęcie wiąże się z otwartością i gotowością do wykorzystania przez innych w ich własnym świecie.

Dzielenie się wiedzą, to wyraz otwartości serca. Nie obliguje kogokolwiek do czegokolwiek. Słońce świeci każdego dnia. To od nas zależy, czy i jak z tego dobrodziejstwa Matki Natury korzystamy.

Jeśli obserwujesz siebie i żyjesz dostatecznie długo, dostrzegasz nieuchronność transformacji. Wszystko się zmienia, bez względu na nasz do tego procesu stosunek.

Jeśli oczekujesz okazywania Miłości przez innych w relacji z Tobą, zastanów się w jaki sposób Ty wyrażasz swoje uczucie Miłości w stosunku do drugiego człowieka.

Jeśli oczekujesz na szacunek, zastanów się czy Ty szanujesz innych, ich potrzeby, ich zdanie, ich marzenia.

Jedyna Rzeczywistość zawiera w sobie wiele światów, bowiem każda istota, to inny świat. Miłość łączy je wszystkie.

W wysoko rozwiniętych kulturach liczy się bogactwo wewnętrzne, które odkryłeś w sobie. Stąd rozwój rozumiany jako odkrywanie w ramach kreatywności, możliwości kryjących się we własnym potencjale twórczym, to najistotniejszy zysk, a wiedza, najlepszy sprzymierzeniec rozwoju.

Postrzeganie i rozumienie Jedynej Rzeczywistości zależy od poziomu rozwoju świadomości postrzegającego. Twórczość człowieka wyraża realny poziom jego rozwoju i jest w pewnej mierze jego miernikiem.

Postrzeganie świata ograniczone do zmysłów, bardzo je zawęża. Rozwój nadzmysłów duchowych poszerza ogląd Rzeczywistości o nowe elementy, ale wymaga umiejętności zarządzania poszczególnymi poziomami własnej istoty. To zaś wymaga realnego zainteresowania swoim potencjałem, wiedzy, pracy i czasu.

Polaryzacja Jedynej Energii na aspekt żeński i męski jest na obecnym poziomie rozwoju ludzkiej świadomości przyczyną wielu nieporozumień. Chęć dominacji jednego aspektu nad drugim uzasadnia ograniczone postrzeganie.

Im bliżej jedności tym więcej miłości, szacunku, pokoju i zrozumienia. Im większa odległość od Twej Pierwotnej Natury, tym więcej chaosu, konfliktów, chciwości, złości, nienawiści, zazdrości i tym podobnych uczuć.

Każda istota idzie jedyną i niepowtarzalną ścieżką rozwoju. Nie można za kogoś myśleć, odczuwać, a więc nie można w imieniu innych zobowiązywać się do czegokolwiek. Jeśli mówisz, mów za siebie. Inni mogą mieć inne zdanie. Uszanuj je bez względu na to, jak bardzo różni się od Twojego.

Z mojej perspektywy Miłość jest początkiem świadomej podróży. Bez Miłości nie ma szacunku, cierpliwości, gotowości ustępstw, wstrzemięźliwości, cierpliwości, uporu, konsekwencji, sprawiedliwości, uczciwości i wielu innych cech. Jeśli chcesz odkryć w sobie wszystkie te cechy, a wiedz, że są niezbędnym elementem kreacji spełniającej, otwórz serce na Miłość.

Jaki sens ma doświadczenie, które niesie jedynie aspekt odczuciowy, choćby pod postacią ekstazy, jeśli nie ma wiele wspólnego z poznaniem w aspekcie zrozumienia?

Odczucie i zrozumienie są bazą do realnego rozwoju.

Pomnażanie przyjemności w odczuciu przypomina pooszukiwanie przez smakosza nowego rodzaju pożywienia z nadzieją, że wreszcie znajdzie ten jedyny doskonały smak.

Jedni szukają, inni uważają, że to, co doskonałe, samo trafi do ich życia.
Błąd leży w samym założeniu, tak dla pierwszych jak i tych drugich.

Eskalacja konsumpcji prowadzi do znudzenia i coraz bardziej wyrafinowanych sposobów uzyskania i doświadczania satysfakcji. W przeciwieństwie istnieje możliwość wspaniałych doznań na drodze twórczego samo wyrażenia. Im wyższy poziom rozwoju świadomości, im więcej Miłości w odczuwaniu, tym bardziej wysublimowana twórczość i głębsza satysfakcja.

Eskalacja przyjemności, czy gratyfikacja wynikająca z optymalnego doświadczenia siebie dzięki twórczemu samo wyrażeniu?

Czym z Twojego oglądu rzeczywistości, jest integracja przyjemności z gratyfikacją?

Związki międzyludzkie są największym źródłem radości, satysfakcji i spełnienia, albo przyczyną poważnych schorzeń, patologii społecznych czy wręcz samounicestwienia.

Dlaczego zatem posiadająca wiedzę, inteligentna, wolna istota tkwi w toksycznym związku?
Dlaczego przyzwala na szantaż emocjonalny ze strony partnera i nieustanne manipulowanie przez niego własnym życiem?

Z mojego oglądu Rzeczywistości, najpoważniejszym źródłem tkwienia w toksycznym patologicznym i niszczącym związku jest lęk.

Dlaczego pomimo doznawanego bólu, cierpienia pozostajesz w relacji, która ogranicza Twój wolny wybór?
Wycisz swój umysł i zapytaj się siebie, czego się boisz?
Czy Twój stosunek do siebie samego cechuje Miłość, skoro pozwalasz drugiemu człowiekowi na szantaż emocjonalny, na niszczenie siebie i tego, co tworzysz?

Dlaczego przyzwalasz na manipulowanie Twoim własnym życiem, na nieustanną ingerencję w Twoje wybory?

Czego boisz się utracić wraz z szantażystą?

Lęk, obawa są integralnie związane z osobowym "ja", a więc ze światem tworzonym na bazie myśli, światem iluzorycznym. Choć lęk odczuwamy, choć jest w pewnych warunkach naszą doświadczaną rzeczywistością, nie istnieje na poziomie naszej Pierwotnej Boskiej Natury.

Co jest dla Ciebie bazą do budowania samooceny: Boska Istota w Tobie czy poklask innych? A może wyobrażenie o własnej wielkości...?
Cokolwiek poza zrozumieniem Kim naprawdę jesteś stanowi o Twoim wizerunku siebie, jest iluzją.

Wszelkie etykiety, które przylgną do Ciebie z takich czy innych powodów, są chwilowe. Wynikają z Twojego zapotrzebowania na włożenie kostiumu do gry lub potrzeb innych, tych, którzy nie posiadają wiedzy lub wiary w swą doskonałą Pierwotną Naturę.

Często kostium zaczyna być identyfikowany z Rzeczywistością, ale Prawdą jest, że jest on jedynie chwilową manifestacją skrawka potencjału Ducha, o ile istota wyraża w swym działaniu Miłość Uniwersalną. Jeśli kostium odzwierciedla jedynie wyobrażenie, gra jest pozbawiona satysfakcji.

Wszelkie konflikty wynikają z postrzegania siebie nie w kategoriach realnej Prawdy, ale wynikają z postrzegania zarezerwowanego dla określonego poziomu rozwoju świadomości.

Jeśli powodem dla wyrażenia siebie jest chęć poznania, nasze życie płynie harmonijnie, jeśli powody dla których podejmujesz działanie są zewnętrzne (poklask, uznanie, władza czy pieniądze), musimy przygotować się na wielkie zawirowania emocjonalnej natury.

Wśród ludzi, których poznałam wyróżniała się grupka posiadająca umiejętności związane z poszerzonym oglądem rzeczywistości przez Adżni czakrę. Niektóre możliwości parapsychiczne były naprawdę imponujące, szczególnie dla ludzi ograniczonych w swoim postrzeganiu świata do materialnych zmysłów. Często ich kreacji towarzyszył nimb uwielbienia... zwłaszcza wówczas, gdy oczekiwania ze strony fanów dotyczyły szybkiego uzyskania dla siebie znaczących korzyści.

Uwielbienie dla niecodziennych umiejętności idola było równie wielkie, jak zawiść i zazdrość z ich posiadania. Kończyło się wraz ze zrozumieniem, że cudowne możliwości lidera niekoniecznie oznaczały splendory dla fana.

Konfrontacja wiedzy uzyskanej droga intuicyjnego wglądu z ziemską rzeczywistością była dla wielu porażająca. Proroctwa, przepowiednie i wizje nie spełniały się. Poczucie zawiedzenia było dojmujące.

Zarówno idole jak i ich fani nie rozumieli podstawowych praw rządzących ziemską rzeczywistością.
Doświadczysz jedynie tego, co potrafisz stworzyć na bazie inspiracji takich czy innych. Jeśli nie posiadasz stosownych możliwości, narzędzi czy ludzi chętnych do wspólnej zabawy, wizje pozostaną jedynie faktem w Powszechnym Polu Energetycznym.

Wiosna. Drzewa pokryte wielością delikatnych kwiatów. Cudowny widok...
Patrzę na subtelny pojedynczy kwiat jabłoni. Przywołuję w wyobraźni kształt owocu - duże dorodne jabłko.
Jak wiele czasu musi upłynąć, ile zdarzeń niesionych przez każdy dzień wydarzyć się, jakie siły muszą zadziałać, by mały kwiatek zamienił się w dorodny owoc z rozkoszą podniebienia spożywany przez człowieka.

Co dla Ciebie oznacza akceptacja siebie, takim jakim człowiek na dany moment jest?

Co oznacza dla Ciebie stwierdzenie: jestem sobą?

Czy człowiek jest nieustannie zmieniającą się rzeczywistością czy zastygłą we własnych wyobrażeniach o sobie formą Energii Życia?

Kim jesteś?

Czemu Twoim zdaniem służy transformacja własnych przekonań?

Człowiek jest istotą twórczą. Zawsze doświadcza tego, co stworzy lub współtworzy z innymi.

Jak rozumiesz pojęcie - jedność ze wszystkim, co jest?

W jaki sposób istota przejawia jedność w wielości?

Czy istnieje możliwość doświadczenia jedności ze wszystkim, co jest, mając jednocześnie zamknięte na Miłość serce?

Dlaczego rozwój emocjonalnego poziomu życia jest warunkiem integracji z Miłością?

Na czym według Ciebie polega rozwój emocjonalnego poziomu ludzkiej istoty?

W jaki sposób korzystasz z potęgi potencjału ludzkich emocji?

Patrzeć i widzieć, słuchać i słyszeć, to prawdziwy cud.

Miłość jest wyrażana na wielość sposobów. Kochające serce to czuje i widzi. Jeśli serce jest zamknięte na odczuwanie Miłości, człowiek dostrzega niewiele, choćby wszystko, co wokół niego się dzieje rozbrzmiewało Miłością.
Ludzie często mylą Miłość z adoracją, a bliskość z możliwością zaspokojenia seksualnych potrzeb.
Jeśli Miłość jest jedynie zespołem wyobrażeń i pragnień na poziomie umysłu, manipulacja jest sposobem na zmuszenie innej osoby lub innych ludzi do ich zaspokojenia.
Miłość z poziomu uczuć czeka, Miłość transcendentalna akceptuje wszystko, co się wydarza, wspierając na wielość sposobów proces wzrastania poprzez Miłość.
Sposób postrzegania i doświadczania Jedynej Rzeczywistości jest uwarunkowany cechami wewnętrznymi ukształtowanymi w procesie ewolucyjnego wzrastania.

Ból zdeponowany na emocjonalnym poziomie życia uniemożliwia odczuwanie Miłości. Wzorce mentalne odpowiedzialne za kreację niosącą ból należy uwolnić. Oznacza to świadomą pracę nad transformacją przekonań stanowiących bazę do tworzenia doświadczeń pomnażających ból. Nie ma dróg na skróty. Nawet jeśli poprawimy swój nastrój poprzez leki psychotropowe lub używki zmieniające na chwilę stan świadomości, wzorce mentalne pozostaną nienaruszone, a wraz z nimi emocjonalny problem.