Rozwój na obecnym poziomie świadomości to proces wzrostu wibracji w wymiarze fizycznym, emocjonalnym i mentalnym.
Pomijanie czy deprecjonowanie któregokolwiek wymiaru owocuje stagnacją.
Możemy w channelingu szybować w wysokich wibracjach, a potem... powracamy do codzienności i konstatujemy, że nie zmieniło się nic.
Rozwój wiąże się z uwalnianiem starych wzorców tworzenia rzeczywistości opartych na przekonaniach pomijających odczucie Miłości.
Realizacja z poziomu odczucia siebie, stopniowo uwalnia stare wzorce tworzenia rzeczywistości i prowadzi do rozwoju Miłości własnej. Moc serca w samorealizacji uwalnia ból, cierpienie, również karmiczne matryce chorób, co skutkuje coraz wyższą częstotliwością wibracji Miłości.
Realizacja złotego wieku w dziejach Ziemi wiąże się z kreacją z poziomu wysokiej wibracji Miłości określanej jako Świadomość Chrystusowa.

Kiedy żyjesz z odczucia "Jestem", bez względu na wybór, pozostajesz w harmonii ze sobą.
Kiedy na drodze samorealizacji z odczucia odkryjesz Miłość w odczuciu, pozostaniesz  w harmonii nie tylko z samym sobą, ale i całym Uniwersum, które stworzyła Miłość.
Zatem z perspektywy świadomego rozwoju nie ma znaczenia, co wybierasz (również w kreacji), ale co czujesz, gdy dokonujesz wyboru. Czy pozostajesz w harmonii z samym sobą, czy też w konflikcie.

***

Źródeł inwencji twórczej jest wiele.
Miłość w odczuciu umożliwia dostęp do najwspanialszych  inspiracji. Jeśli pochodzą z intuicyjnego wglądu, kreacja na ich bazie czyni "Niebo na Ziemi".
Podnosi poziom wibracji tak twórcy, jak i holograficznie, wszystkiego, co istnieje.

Jestem.
To Esencja istnienia.
Wszystko, co tworzy myśl, to manifestacja różnych poziomów energetycznych Esencji.
Najwyższą wibracją jest Miłość.
To poprzez tę energię, Esencja stworzyła wszechświaty.
Kto odczuwa Miłość tworzy na obraz i podobieństwo Esencji, choć w ograniczonym polu działania.

***

Teatr, który tworzymy w iluzji, służy poznaniu. Wiedza doświadczalna ma nieocenioną wartość, bowiem skutecznie transformuje przekonania.
Kiedy mamy dość sztuki, odrzucamy kostiumy.
Dokonanie tego wymaga odczuwania bezwarunkowej Miłości, akceptacji każdego etapu, który stworzyliśmy.
Ujrzeć siebie, to dotknąć Nieskończonego.