Każda chwila życia, to moment wyboru kolejnego kroku.
Co wybierasz?
Wraz z odpowiedzią nadajesz kierunek własnemu urzeczywistnieniu.
Co urzeczywistniasz?
Spójrz na swoją kreację. Na tym etapie widzisz już swój wybór i przekonania, które są bazą dla kierunku podążania. Tu możesz zweryfikować je i transformować. Następny etap - doświadczenie, pieczętuje kierunek obranej drogi tak w sensie poznawczym jak i doznaniowym.
Dzięki doświadczeniu i informacji, którą niesie, możemy jeszcze głębiej weryfikować swój wybór i stojące za nim przekonania. Warunkiem jest samoobserwacja i przyjęcie odpowiedzialności za to, co tworzymy.
Wielu ludzi na tym etapie obciąża innych za brak realizacji ich oczekiwań.

Niektórzy ludzie identyfikują Miłość Uniwersalną z bezwarunkową akceptacją wszystkiego, co tworzą inne istoty. Zastanówmy się nad niedorzecznością takiego sposobu postrzegania.

Na obecnym etapie pojmowania Miłości, jest ona identyfikowana z Energią najwyższego dobra, piękna i mądrości. Jednym z jej atrybutów jest ahimsa - niekrzywdzenie. Czy człowiek ośmieszający czy też poprzez nieodpowiedzialne, nieetyczne działanie dyskredytujący pracę innych ludzi, działa w imię Miłości? A jeśli nie, to czym jest przyzwolenie na jego niszczycielską działalność?

Naiwnością jest twierdzić, że ciemna strona mocy niszczy w sposób otwarty, zrozumiały. Częściej - niestety, to "krecia robota", której destrukcyjne oddziaływanie widać w finale, wtedy, kiedy wszystko, co było nam bliskie odchodzi z naszego świata.

Dlaczego jedynie kreacja na bazie Energii Miłości zachowuje szacunek dla wszelkiego istnienia i nie ingeruje w linie rozwoju innych istot bez wyraźnej wyższej konieczności?

Droga rozwoju na bazie odczuwania Miłości, to podróż do doświadczenia Jedności ze wszystkim, co Jest, a tym samym zakończenia cyklu rozwoju w rzeczywistości 3d.

Magia, tak zwane "boskie siddhi", nie wiodą do doświadczenia Jedności. Ich wykorzystywanie przez istoty, które nie posiadają dostępu do Energii Miłości w odczuwaniu, prowadzi do destrukcji na wielu poziomach istnienia danej istoty, jak również tych, którzy z nią współtworzą. Wielcy mistrzowie nie cenili tych "szczególnych" umiejętności dostrzegając zagrożenie dla adeptów rozwoju, którzy nie ukształtowali silnej determinacji do podążania ścieżką duchowego wzrostu.